اثرات فارماکولوژیک جینسینگ: ترکیبات مختلف آن و مروری بر فواید آن

جینسینگ، یک گیاه دارویی باستانی است که از قرن‌ها پیش در طب سنتی چینی و سایر کشورهای آسیایی استفاده می‌شود. جینسینگ حاوی ترکیبات متعددی است که ممکن است مسئول اثرات فارماکولوژیک آن باشند. این ترکیبات شامل ساپونین‌ها، پلی ساکاریدها، آلکالوئیدها و سایر مواد هستند.

اثرات فارماکولوژیک جینسینگ بر انسان بسیار متنوع است. این اثرات شامل موارد زیر هستند:

• افزایش انرژی و بهبود عملکرد شناختی
• کاهش استرس و اضطراب
• تقویت سیستم ایمنی بدن
• کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی
• کاهش خطر ابتلا به سرطان

اثرات جینسینگ بر انسان به‌طور گسترده‌ای مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال، هنوز در مورد مکانیسم دقیق اثرات آن، اتفاق نظر وجود ندارد. برخی از محققان معتقدند که ترکیبات جینسینگ ممکن است با افزایش سطح هورمون‌ها، مانند کورتیزول و تستوسترون، اثرات خود را اعمال کنند. برخی دیگر معتقدند که ترکیبات جینسینگ ممکن است با افزایش فعالیت آنزیم‌ها یا مهار فعالیت آنزیم‌ها، اثرات خود را اعمال کنند.

جینسینگ به‌طور کلی بی‌خطر است. با این حال، در برخی افراد ممکن است عوارض جانبی خفیفی مانند سردرد، بی‌خوابی یا اسهال ایجاد کند. همچنین، افراد مبتلا به بیماری‌های خاصی مانند دیابت یا فشار خون بالا، قبل از مصرف جینسینگ باید با پزشک خود مشورت کنند.

در مجموع، جینسینگ یک گیاه دارویی با اثرات فارماکولوژیک متعدد است. با این حال، هنوز در مورد مکانیسم دقیق اثرات آن و ایمنی آن در دراز مدت، اطلاعات بیشتری مورد نیاز است.

این مقاله تحت عنوان Pharmacological Effects of Ginseng: Multiple Constituents and Multiple Actions on Humans در سال ۲۰۲۳ در مجله The American Journal of Chinese Medicine به چاپ رسیده است و توسط محمد مهدی ثابت عهد و به سفارش شرکت شمس گلوبال (اولین و تنها وارد کننده ریشه جینسینگ شمس در ایران) به زبان فارسی ترجمه شده است. امیدوارم که این اطلاعات برای شما دوستداران گیاهان دارویی، علی الخصوص شاه گیاه گیاهان دارویی، جینسینگ، مفید باشد. برای دریافت فایل اصلی مقاله اینجا را کلیک کنید.

---

مقدمه

محصولات طبیعی از دیرباز در سراسر جهان برای حفظ و ارتقای سلامت مورد استفاده قرار گرفته‌اند. سازمان بهداشت جهانی گزارش می‌دهد که تا ۸۰% از خدمات مراقبت بهداشتی جهان شامل طب سنتی مبتنی بر محصولات طبیعی است و حدود ۲۵% از داروهای مدرن نیز ریشه در گیاهانی دارند که اولین بار به صورت سنتی استفاده شده‌اند.

یکی از مهم‌ترین این محصولات طبیعی، جینسینگ، گیاهی علفی و چند ساله با رشد آهسته و ریشه‌های گوشتی است. جینسینگ که در خانواده سنجابیان قرار دارد، از گذشته‌های دور در طب سنتی کشورهای آسیایی از جمله چین و کره مورد استفاده قرار گرفته است.

جینسنگ به عنوان یک گیاه آداپتوژن شناخته می‌شود، یعنی:

• گفته می‌شود که جینسینگ به بدن در مقابله با استرس کمک می‌کند و اثرات مضر آن را کاهش می‌دهد.
• این گیاه فرایندهای فیزیولوژیکی بدن را تثبیت کرده و تعادل درونی آن را برقرار می‌کند.
• برخی تحقیقات نشان می‌دهند که جینسینگ ممکن است خاصیت آنتی‌اکسیدانی داشته باشد و به مقابله با آسیب‌های سلولی کمک کند.

در واقع، جینسینگ به جای اینکه با یک بیماری خاص مبارزه کند، به بدن کمک می‌کند تا با عوامل مختلف استرس‌زا مقابله کرده و عملکرد خود را در شرایط مختلف بهینه نگه دارد. این گیاه به بدن کمک می‌کند تا بهتر با فشارهای روزمره، بیولوژیکی و روانی سازگار شود و تعادل داخلی خود را حفظ کند.

دو گونه اصلی جینسینگ وجود دارد: جینسنگ آسیایی و جینسنگ آمریکایی. از نظر تعداد مقالات منتشر شده از تحقیقات پیش بالینی و آزمایشات بالینی، جینسینگ یکی از بیشترین گیاهان دارویی مورد مطالعه است.

به زبان ساده‌تر، جینسینگ یکی از پرپژوهش‌ترین گیاهان دارویی در دنیاست. تحقیقات زیادی روی هر دو گونه‌ی آسیایی و آمریکایی جینسینگ انجام شده است که نتایج آن‌ها در مقالات علمی منتشر شده‌اند. این حجم از تحقیق نشان‌دهنده‌ی اهمیت بالای جینسینگ و پتانسیل آن برای استفاده‌های درمانی است.

برای کشف فعالیت‌های زیست پزشکی جینسینگ در سیستم‌های مختلف بدن و مکانیسم‌های مرتبط با تأثیر آن، محققان از مدل‌های حیوانی متنوع و روش‌های تحقیقاتی پیشرفته استفاده کرده‌اند.

به عبارت ساده‌تر:

• مدل‌های حیوانی متنوع: دانشمندان برای درک بهتر تاثیر جینسینگ روی بدن انسان، آن را روی انواع مختلفی از حیوانات آزمایش کرده‌اند. این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا طیف وسیع‌تری از فعالیت‌های جینسینگ را بررسی کنند.
• روش‌های تحقیقاتی پیشرفته: به لطف پیشرفت‌های اخیر در علم، ابزارهای مدرن‌تری برای مطالعه‌ی دقیق‌تر جینسینگ در دسترس قرار گرفته‌اند. این روش‌ها به محققان کمک می‌کند تا مکانیسم‌های دقیق عملکرد جینسینگ را کشف کنند و بفهمند چطور بر بدن انسان تأثیر می‌گذارد.

با ترکیب این دو رویکرد، دانشمندان توانسته‌اند اطلاعات ارزشمندی در مورد فعالیت‌های مفید جینسینگ و چگونگی عملکرد آن به دست آورند. این دانش برای توسعه‌ی داروهای مبتنی بر جینسینگ و بهبود اثرات درمانی آن در آینده بسیار مهم است.

جینسینگ، هم در شرق و هم در غرب، گیاه دارویی پرطرفداری است. به همین دلیل، داده‌های مشاهدات بالینی انسانی در مورد اثرات جینسینگ، توجه فزاینده‌ای را از سوی عموم مردم و جامعه پزشکی به خود جلب کرده‌ است.

جینسینگ، گیاهی ریشه‌دار است که قرن‌هاست در آسیا به عنوان یک داروی گیاهی برای افزایش سلامتی و طول عمر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ۳۰ سال گذشته، تحقیقات بالینی زیادی (به ویژه با کنترل دقیق) روی جینسینگ انجام شده است.

برخی منتقدان معتقدند که این مطالعات، تحت تأثیر باور قوی مردم شرق به خواص فوق‌العاده‌ی جینسنگ، ممکن است همیشه قابل اعتماد نباشند. این منتقدان استدلال می‌کنند که مطالعات انجام شده در کشورهای توسعه‌یافته، که فرهنگ کمتری در مورد جینسینگ دارند، می‌توانند نتایج قابل اعتمادتری ارائه دهند.

این بررسی، برای رفع ابهام و تمرکز بر تحقیقات مستقل‌تر، به سراغ مطالعات بالینی انجام شده عمدتاً در کشورهای توسعه‌یافته رفته است. با استفاده از موتور جستجوی علمی PubMed و تمرکز بر تحقیقات بین سال‌های ۱۹۹۰ تا اوایل ۲۰۲۲، پس از معرفی مختصری از ترکیبات شیمیایی جینسنگ، به بررسی نتایج مطالعات بالینی درباره‌ی تأثیرات دارویی این گیاه بر انسان می‌پردازیم.

---

گیاه‌شناسی جینسینگ:

 در خانواده‌ی جینسنگ، دو گونه‌ی اصلی وجود دارد: پاناکس جینسینگ (جینسنگ آسیایی) و Panax quinquefolius (جینسنگ آمریکایی). جینسنگ آسیایی تقریباً برای تمام موارد، از جمله سلامت عمومی، خستگی، عملکرد ایمنی، سرطان، دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی و عملکرد شناختی توصیه شده است.

مطالعات اولیه در مورد اثرات جینسنگ آسیایی بر سرطان، نتایج متفاوتی را نشان می‌دادند. برخی از مطالعات نشان می‌دادند که جینسنگ ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد، در حالی که برخی دیگر نشان می‌دادند که جینسینگ تاثیری بر کاهش نرخ ابتلا به سرطان ندارد.

یک مطالعه مورد-شاهدی بزرگ در کره، که روی بیش از هزار نفر انجام شد، نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان داد. این مطالعه نشان داد که مصرف کنندگان جینسینگ آسیایی، در مقایسه با غیرمصرف کنندگان، خطر ابتلا به بسیاری از سرطان‌های مختلف، از جمله سرطان ریه، سرطان سینه، سرطان روده بزرگ و سرطان معده را کاهش داده‌اند.

این مطالعه نشان می‌دهد که جینسنگ آسیایی ممکن است اثری پیشگیرانه از سرطان داشته باشد که به یک ارگان خاص محدود نمی‌شود. البته، تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته‌ها لازم است.

اگرچه تحقیقات بسیار کمتری روی جینسینگ آمریکایی انجام شده است، اما این گیاه یک محصول طبیعی پرکاربرد در ایالات متحده است.

به‌طور کلی باور بر این است که اجزای اصلی زیستی فعال هر دو گونه‌ی جینسینگ، ساپونین‌های داماران هستند که به‌طور رایج با نام جینسنوزاید شناخته می‌شوند.

بیش از ۲۰۰ نوع جینسنوساید از گیاهان جینسنگ شناسایی شده است که به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند.

دو گروه اصلی جینسنوسایدها:

۱. دیول‌های ۲۰(S)-پروتوپاناکسادیول (PPDs) (شکل ۱A): این گروه فاقد گروه کربوکسیل در موقعیت C-6 هستند.

۲. تریول‌های ۲۰(S)-پروتوپاناکساتریول (PPTs) (شکل ۱A): این گروه دارای یک گروه کربوکسیل در موقعیت C-6 هستند.

با این حال، همانطور که انتظار می رود، نشان داده شده است که جینسنوسایدها دارای طیف گسترده ای از اثرات دارویی هستند.

ترکیبات شیمیایی دو گونه جینسینگ تا حدودی متفاوت هستند. دو ترکیب منحصر به فرد در ریشه‌های جینسینگ وجود دارد: شبه‌جینسنوساید F11 در جینسنگ آمریکایی و جینسینوساید Rf در جینسینگ آسیایی (شکل ۱B). از آنجایی که جینسنگ آمریکایی تقریباً دو برابر جینسنگ آسیایی جینسینوساید دارد، می‌توان انتظار داشت که اثرات سلامتی برجسته‌تری داشته باشد.

توضیحات تکمیلی:

• شبه‌جینسنوساید F11 و جینسینوساید Rf: این دو ترکیب جزو جینسنوزایدهای مهم هر گونه جینسینگ هستند و ممکن است خواص درمانی خاصی داشته باشند.
• تقریباً دو برابر جینسینوساید: این جمله مقایسه‌ی میزان کلی جینسنوزایدها در هر گونه جینسنگ را مشخص می‌کند.
• اثرات سلامتی برجسته‌تر: این نتیجه‌گیری بر اساس میزان بیشتر جینسنوزایدها در جینسنگ آمریکایی است، اما تحقیقات بیشتری برای اثبات و بررسی دقیق‌تر خواص درمانی هر گونه جینسینگ و همچنین نقش تک تک ترکیبات مثل شبه‌جینسنوساید F11 و جینسنوزاید Rf مورد نیاز است.

فرآیند بخارپز کردن یا گرم کردن می‌تواند پروفایل جینسنوزاید محصولات جینسینگ را تغییر دهد. در طول فرآیند بخارپز کردن، تغییرات قابل توجهی در ساختار جینسنوزایدها رخ می‌دهد. دو مورد از مهم‌ترین تغییرات عبارتند از:

1. حذف بخش‌های قندی (شکر): جینسنوزایدها به‌طور طبیعی حاوی مولکول‌های قندی متصل به خود هستند. فرآیند بخارپز کردن باعث می‌شود که این بخش‌های قندی از مولکول جینسنوزایدها جدا شوند.
2. کم‌آبی‌گیری در موقعیت C-20: این تغییر شامل حذف یک مولکول آب از ساختار جینسنوزایدها در موقعیت C-20 است.

پس از بخارپز کردن، تعداد جینسنوزایدهای قطبی اولیه کاهش یافت و در مقابل، تعداد جینسنوزایدهای غیرقطبی افزایش یافت.

جینسنگ قرمز، یا جینسنگ قرمز کره‌ای، یک محصول تجاری شناخته شده است که از بخارپز کردن جینسنگ آسیایی تهیه می‌شود و اعتقاد بر این است که فواید سلامتی بیشتری نسبت به جینسنگ معمولی دارد. (جینسینگ شمس نیز، از جینسینگ قرمز تهیه می‌شود.)

ترکیبات مهم در جینسنگ آمریکایی و آسیایی بخارپز شده شامل چندین گروه از اپیمرها یا ایزومرهای هندسی هستند. جینسنگ همچنین حاوی پلی‌اتیلن‌ها است که دارای پتانسیل‌های فارماکولوژیکی مختلفی هستند. دو فراوان‌ترین پلی‌اتیلن موجود در جینسینگ، پاناکسینول و پاناکسیدول، هستند و بخش عمده‌ای از روغن‌های ضروری جینسینگ را تشکیل می‌دهند.

علاوه بر جینسنوسایدها و پلی‌اتیلن‌ها که تاکنون در مورد آن‌ها صحبت کردیم، جینسینگ حاوی مولکول‌های کوچک دیگری نیز هست که جدا و شناسایی شده‌اند. این مولکول‌های کوچک شامل:

• فیتواسترول‌ها: ترکیباتی شبیه کلسترول هستند که در بسیاری از گیاهان یافت می‌شوند و ممکن است خواصی مانند کاهش سطح کلسترول خون و مهار رشد سلول‌های سرطانی داشته باشند.
• فلاونوئیدها: آنتی‌اکسیدان‌های قوی هستند که ممکن است به محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد کمک کنند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، عروقی و برخی سرطان‌ها را کاهش دهند.
• اسیدهای چرب: برای عملکردهای حیاتی بدن ضروری هستند و برخی از آن‌ها مانند امگا-۳ ممکن است خواص ضد التهابی داشته باشند.
• پلی‌فنول‌ها: آنتی‌اکسیدان‌های دیگری هستند که ممکن است به کاهش التهاب، بهبود عملکرد عروق خونی و مهار رشد سلول‌های سرطانی کمک کنند.
• آلدهیدها، کتون‌ها، لاکتام‌ها و اسیدهای آمینه: ترکیبات آلی مهمی هستند که در بسیاری از فرآیندهای زیستی نقش دارند.

علاوه بر مولکول‌های کوچک، یکی دیگر از مواد اصلی فعال زیستی در محصولات جینسینگ، پلی‌ساکاریدها هستند. مطالعات علمی متعددی فعالیت‌های زیستی متنوع پلی‌ساکاریدهای جینسینگ را نشان داده‌اند، از جمله:

• ضدالتهابی: به کاهش التهاب و تورم کمک می‌کند.
• ضدتوموری: ممکن است به مبارزه با رشد سلول‌های سرطانی و مهار پیشرفت تومورها کمک کند.
• ضددیابتی: ممکن است به تنظیم قند خون و بهبود عملکرد انسولین کمک کند.
• آنتی‌اکسیدان: از سلول‌ها در برابر آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند.
• ضداشعه: در برابر اثرات مضر اشعه مانند اشعه ایکس و گاما محافظت می‌کند.
• تنظیم‌کننده چربی خون: به حفظ سطوح سالمی از کلسترول و تری گلیسیرید کمک می‌کند.

اهمیت پلی‌ساکاریدهای جینسینگ:

• این فعالیت‌های زیستی متنوع باعث شده است که پلی‌ساکاریدهای جینسنگ مورد توجه زیادی برای استفاده بالقوه در زمینه‌های مختلف دارویی و درمانی قرار گیرند.
• تحقیقات در حال انجام است تا اثرات دقیق پلی‌ساکاریدها بر سلامت انسان و مکانیسم‌های عملکرد آن‌ها را بررسی کند.

پلی‌ساکاریدهای موجود در گونه‌های Panax (جنسینگ)، گروهی از زیست‌پلیمرها هستند که از زنجیره‌های پیچیده مونوساکارید تشکیل شده‌اند. این زنجیره‌ها سرشار از بقایای L-آرابینوز (Ara)، L-رامِنوز (Rha)، D-گالاکتوز (Gal)، D-مانوز (Man)، D-گالاکتوروآتیک اسید (GalA)، D-گلوکورونیک اسید (GlcA)، D-کسیلوز (Xyl) و D-گالاکتوز (Gal) هستند که با پیوندهای گلیکوزیدی به هم متصل می‌شوند و ساختارهای ماکرومولکولی پیچیده‌ای را تشکیل می‌دهند.

توضیحات تکمیلی:

• زیست‌پلیمر: مولکول بزرگی است که از واحدهای سازنده‌ی کوچک به نام مونومر تشکیل شده است. پلی‌ساکاریدها نوعی زیست‌پلیمر هستند که واحدهای سازنده‌ی آن‌ها مونوساکاریدها (قندهای ساده) هستند.
• مونوساکارید: قندهای ساده‌ای مانند گلوکز، فروکتوز و گالاکتوز که نمی‌توانند بیشتر تجزیه شوند.
• بقایا: واحدهای سازنده‌ی یک پلیمر که پس از ترکیب با یکدیگر، مولکول بزرگتری را تشکیل می‌دهند.
• پیوندهای گلیکوزیدی: پیوندهایی هستند که مونوساکاریدها را به هم متصل می‌کنند و زنجیره‌های پلی‌ساکارید را تشکیل می‌دهند.
• ساختارهای ماکرومولکولی: مولکول‌های بسیار بزرگ و پیچیده‌ای هستند که نقش‌های مهمی در عملکرد سلول‌ها و موجودات زنده ایفا می‌کنند.

اهمیت این نوع پلی‌ساکاریدها:

• پلی‌ساکاریدهای موجود در جینسنگ با داشتن این ساختار و ترکیبات، خواص زیستی متنوعی مانند فعالیت‌های ضد التهابی، ضد سرطانی، ضد دیابتی و آنتی‌اکسیدانی را نشان می‌دهند.
• مطالعه این پلی‌ساکاریدها می‌تواند به درک بهتر مکانیسم‌های عملکرد آن‌ها و توسعه‌ی داروهای جدید و مکمل‌های غذایی بر پایه‌ی جینسنگ کمک کند.

اگرچه انواع مختلفی از پلی‌ساکاریدها از بخش‌های مختلف گیاه جینسینگ، از جمله ریشه، ساقه، برگ، گل، میوه و دانه شناسایی شده‌اند، اما مهم‌ترین پلی‌ساکاریدهای جینسینگ در ریشه‌های آن یافت می‌شوند.

وزن مولکولی پلی‌ساکاریدهای جینسنگ از ۳.۲ تا ۱۹۰۰ کیلو دالتون متغیر است.

از انواع پلی‌ساکاریدهای موجود در جینسینگ، پلی‌ساکاریدهای محلول در آب وزن مولکولی بین ۳.۵ تا ۱۱۰ کیلو دالتون (kDa) دارند. در حالی که پلی‌ساکاریدهای نامحلول در آب که با روش‌های تیمار شده با آلفا-آمیلاز استخراج می‌شوند، وزن مولکولی بین ۵.۵ تا ۴۳۰ کیلو دالتون دارند.

توضیحات تکمیلی:

• محلولیت در آب: یکی از ویژگی‌های کلیدی پلی‌ساکاریدها قابلیت حل شدن آن‌ها در آب است. پلی‌ساکاریدهای محلول در آب به راحتی در آب حل می‌شوند و در نتیجه دسترسی‌پذیری زیستی بالاتری دارند.
• آلفا-آمیلاز: آنزیمی است که می‌تواند مولکول‌های بزرگ پلی‌ساکارید را به قطعات کوچکتر تجزیه کند. استفاده از آلفا-آمیلاز در فرآیند استخراج می‌تواند به استخراج پلی‌ساکاریدهای با وزن مولکولی پایین‌تر از بافت گیاه کمک کند.

اهمیت این موضوع:

• وزن مولکولی پلی‌ساکاریدها بر خواص فیزیکی و شیمیایی آن‌ها، از جمله حلالیت، ویسکوزیته و فعالیت زیستی، تأثیر می‌گذارد.
• پلی‌ساکاریدهای محلول در آب با وزن مولکولی پایین‌تر، جذب و استفاده توسط بدن را برای بدن آسان‌تر می‌کنند. به همین دلیل، ممکن است فعالیت زیستی بالاتری نسبت به پلی‌ساکاریدهای نامحلول در آب با وزن مولکولی بالاتر داشته باشند.
• استفاده از آلفا-آمیلاز در فرآیند استخراج می‌تواند به تولید طیف وسیع‌تری از پلی‌ساکاریدها با وزن مولکولی‌های مختلف و خواص زیستی متفاوت منجر شود.

تاکنون، پلی‌ساکاریدهای جینسینگ به دو گروه خنثی و اسیدی تقسیم می‌شوند.

پلی‌ساکاریدهای خنثی:

• عمدتاً از مخلوطی از آمیلوئید، دکسترین و آرابینوگالاکتان تشکیل شده‌اند.
• آمیلوئید: نوعی پلی‌ساکارید با ساختار شاخه‌ای که در برخی گیاهان و جانوران یافت می‌شود.
• دکسترین: نوعی پلی‌ساکارید محلول در آب که از تجزیه نشاسته به دست می‌آید.
• آرابینوگالاکتان: نوعی پلی‌ساکارید با زنجیره اصلی گالاکتوز و شاخه‌های آرابینوز که خواص زیستی متنوعی دارد.

پلی‌ساکاریدهای اسیدی:

به سه گروه تقسیم می‌شوند:

• غنی از پکتین در ناحیه رهامنو گالاکتوران نوع I: پکتین نوعی فیبر محلول در آب است که با خواص تنظیم‌کننده کلسترول و قند خون مرتبط است.
• غنی از پکتین در ناحیه همو گالاکتوران (HG): همو گالاکتوران نوعی پلی‌ساکارید خطی با واحدهای گالاکتوز است که در پکتین و برخی دیواره‌های سلولی گیاهی یافت می‌شود.
• غنی از پکتین در ناحیه آرابینوگالاکتان: این گروه نیز مانند پلی‌ساکاریدهای خنثی، دارای بخش‌هایی از آرابینوگالاکتان است اما با ویژگی‌های ساختاری متفاوت.

اهمیت این طبقه‌بندی:

• طبقه‌بندی پلی‌ساکاریدهای جینسینگ بر اساس ساختارشان، درک بهتری از خواص زیستی و عملکرد آن‌ها ارائه می‌دهد.
• پلی‌ساکاریدهای مختلف ممکن است فعالیت‌های زیستی متفاوتی داشته باشند و برای اهداف دارویی یا غذایی بالقوه مفید باشند.

تاکنون، تعداد زیادی پلی‌ساکارید از ریشه‌های جینسنگ تفکیک و از نظر ساختار شناسایی شده‌اند. به طور دقیق‌تر، ۱۷ مورد از جینسنگ آسیایی و ۱۱ مورد از جینسنگ آمریکایی.

جینسنگ قرمز نیز مانند جینسنگ سفید، حاوی پلی ساکاریدها است. این پلی ساکاریدها ممکن است به دلیل خواص زیستی خود، اثرات مفیدی بر سلامت انسان داشته باشند.

یک اولیگوساکارید به نام گزیلوزیل-گلوکوزیل-گلوکز از جینسنگ قرمز جدا شد. سایر اولیگوساکاریدها نیز در جینسنگ قرمز شناسایی و اندازه گیری شدند، مانند ساکارز، مالتوز و نیستاوز.

پلی‌ساکاریدهای اسیدی جینسنگ از مقادیر متفاوتی از قندهای خنثی و اسیدهای اورونیک تشکیل شده‌اند.

• قندهای خنثی: قندهایی مانند گلوکز، گالاکتوز و مانوز که دارای بار الکتریکی خنثی هستند.
• اسیدهای اورونیک: قندهایی مانند گالاکتوروآتیک اسید و گلوکورونیک اسید که دارای یک گروه کربوکسیلیک اسیدی هستند و بار الکتریکی منفی دارند.

علاوه بر این، پلی‌ساکاریدهای اسیدی مختلف جینسینگ جدا و خالص‌سازی شده‌اند. این فرآیند به نام کسرگیری شناخته می‌شود و به محققان این امکان را می‌دهد تا خواص هر نوع پلی‌ساکارید را به طور مجزا بررسی کنند.

به‌عنوان مثال، در دهه ۱۹۹۰ یک پلی‌ساکارید خاص از جینسینگ قرمز جدا شد. این پلی‌ساکارید خاص ممکن است ویژگی‌های منحصر به فردی داشته باشد و اثرات سلامتی متفاوتی نسبت به سایر پلی‌ساکاریدهای جینسینگ ایجاد کند.

پلی‌ساکارید اسیدی دیگری از بخش‌های نامحلول در اتانول و محلول در آب جینسینگ قرمز جدا شد (Kim et al., 2002). به تازگی، یک پلی‌ساکارید اسیدی (RGP-AP-I) از جینسینگ قرمز خالص‌سازی شده و ساختار آن به طور کامل مشخص شده است.

مطالعات فارماکولوژیکی نشان داده‌اند که این پلی‌ساکاریدها دارای فعالیت‌های تنظیم‌کننده‌ی ایمنی و ضدسرطانی هستند.

ما در یک صفحه جداگانه به‌صورت کامل ترکیبات فعال اصلی موجود در جینسینگ را بررسی کردیم و شما عزیزان در صورت تمایل می‌توانید به این صفحه مراجعه کنید و اطلاعات خود را در مورد ترکیبات فعال موجود در جینسینگ کامل کنید. برای رفتن به این صفحه روی کلمه آشنایی با ترکیبات فعال موجود در جینسینگ کلیک کید.

---

اثرات فارماکولوژیکی گزارش شده از مطالعات انسانی

در این بخش به بررسی اثرات فارماکولوژیکی جینسینگ می‌پردازیم.

اثرات جینسینگ بر درمان و پیشگیری از دیابت

این بخش به خلاصه‌ای از ۴۴ مطالعه انسانی درباره‌ی جینسنگ می‌پردازد که اکثر آن‌ها، مطالعات کنترل‌شده بوده‌اند. در صورت امکان، نوع جینسنگ و دوز مصرف شده در هر مطالعه ذکر خواهد شد. با این حال، از آنجایی که مطالعات از فرآورده‌های مختلف جینسینگ، از ریشه خام تا عصاره‌ها، استفاده کرده‌اند، ممکن است دوز جینسنگ گزارش شده به خوبی نشان‌دهنده‌ی میزان واقعی مصرف جینسینگ و اجزای فعال آن نباشد.

این بخش فهرستی از تعدادی آزمایش بالینی درباره‌ی جینسینگ و دیابت ارائه می‌دهد. اکثر این تحقیقات توسط گروه ووکسان در دانشگاه تورنتو انجام شده‌اند. یک مطالعه اولیه در سال ۱۹۹۵ توسط سوتانیم و همکارانش (۱۹۹۵) از فنلاند، تأثیر جینسنگ (به احتمال زیاد جینسنگ آسیایی) بر تغییرات سطح قند خون و دیابت را بررسی کرد.

مطالعه شامل ۳۶ بیمار دیابتی بود: ۱۲ نفر در گروه دریافت‌کننده ۱۰۰ میلی‌گرم جینسنگ، ۱۲ نفر در گروه دریافت‌کننده ۲۰۰ میلی‌گرم جینسنگ و ۱۲ نفر در گروه دارونما قرار گرفتند. درمان به مدت ۸ هفته، یک بار در روز انجام شد. نتایج نشان داد که جینسنگ، سطح قند خون ناشتا را کاهش داد و همچنین باعث بهبود خلق‌وخو و عملکرد جسمی-روانی شد. این مطالعه مثبت درباره‌ی جینسنگ بود، اما فاقد جزئیات زیادی بود.

گروه ووکسان مجموعه‌ای از مطالعات درباره‌ی جینسنگ منتشر کرده‌اند.

Vuksan et al. (2000a) گزارش دادند که جینسنگ آمریکایی می‌تواند کنترل بهتری بر قند خون پس از غذا (postprandial glycemia) داشته باشد. در این مطالعه ۱۰ فرد غیر دیابتی و ۹ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ شرکت کردند. آن‌ها ۳ گرم جینسنگ یا دارونما را دریافت کردند، یا ۴۰ دقیقه قبل از چالش گلوکز یا همراه با آن مصرف کردند. نمونه‌های خون متعددی در حالت ناشتا و سپس ۱۵ تا ۱۲۰ دقیقه پس از چالش گلوکز گرفته شد.

داده‌ها نشان داد که جینسنگ بر سطح قند خون بعد از غذا تأثیر می‌گذارد و قند خون پس از غذا را در همه افراد کاهش می‌دهد. نویسندگان پیشنهاد کردند که برای افراد غیر دیابتی، برای جلوگیری از افت قند خون ناخواسته یا کنترل بهتر قند خون، جینسنگ باید همراه با غذا مصرف شود.

در همان سال، کاهش قند خون پس از غذا توسط جینسنگ آمریکایی در بیماران دیابتی نوع ۲ مشاهده شد (Vuksan et al., 2000b).

ده بیمار دیابتی به طور تصادفی ۰ گرم (دارونما) یا ۳، ۶ یا ۹ گرم جینسینگ آسیاب شده، به ترتیب ۱۲۰، ۸۰، ۴۰ و ۰ دقیقه قبل از چالش گلوکز خوراکی ۲۵ گرم دریافت کردند. قند خون قبل از مصرف جینسنگ یا دارونما و در فواصل ۰-۱۲۰ دقیقه از شروع چالش گلوکز اندازه گیری شد.

نویسندگان نشان دادند که مصرف جینسینگ (۰، ۳، ۶ و ۹ گرم) اما نه زمان مصرف (۱۲۰، ۸۰، ۴۰ یا ۰ دقیقه قبل از چالش)، به طور قابل توجهی بر قند خون پس از غذا تاثیر می گذارد. مقایسه‌های جفتی نشان داد که در مقایسه با ۰ گرم (دارونما)، ۳، ۶ یا ۹ گرم جینسینگ به طور قابل توجهی AUC (مساحت زیر منحنی) و افزایش قند خون را در دقیقه ۳۰، ۴۵ و ۱۲۰ کاهش داد. جالب توجه است که برای دستیابی به این کاهش در قند خون، در هیچ زمانی به بیش از ۳ گرم جینسینگ در رابطه با چالش نیاز نبود. این نشان می‌دهد که مصرف مقادیر کمتری از جینسینگ نیز می‌تواند اثرات قابل توجهی بر کنترل قند خون داشته باشد.

باز هم در سال ۲۰۰۰، گروه ووکسان (Vuksan et al., 2000c) گزارش دادند که جینسنگ آمریکایی قند خون را در افرادی با تحمل قند خون طبیعی بهبود می‌بخشد. در این مطالعه، ۱۰ فرد غیر دیابتی طی ۱۲ جلسه به طور تصادفی در زمان‌های مختلف ۴۰، ۸۰ یا ۱۲۰ دقیقه قبل از چالش گلوکز خوراکی ۲۵ گرم، ۰ گرم (دارونما)، ۳، ۶ یا ۹ گرم جینسنگ دریافت کردند. سطح قند خون قبل و بعد از چالش گلوکز اندازه‌گیری شد.

داده‌ها نشان دادند که در مقایسه با دارونما، ۳، ۶ و ۹ گرم جینسنگ افزایش قند خون بعد از غذا را در بازه‌ی ۳۰ تا ۹۰ دقیقه کاهش دادند. همه‌ی دوزهای جینسنگ منحنی افزایش قند خون زیر منحنی (AUC) را به طور قابل توجهی کاهش دادند. بنابراین، برای افراد غیر دیابتی، مصرف ۳ تا ۹ گرم جینسنگ ۴۰ تا ۱۲۰ دقیقه قبل از چالش گلوکز، تحمل قند خون را بهبود می‌بخشد.

در گزارش دیگری، ووکسان و همکارانش (Vuksan et al., 2001) ۱۲ فرد سالم را شرکت دادند و مصرف را روی ۱، ۲ یا ۳ گرم جینسنگ در زمان‌های ۴۰، ۲۰، ۱۰ یا ۰ دقیقه قبل از چالش گلوکز خوراکی تنظیم کردند. باز هم، آن‌ها مشاهده کردند که جینسنگ قند خون بعد از غذا را در افراد بدون دیابت کاهش می‌دهد. اثرات مشاهده شده وابسته به زمان بودند، اما وابسته به دوز نبودند، یعنی مصرف جینسنگ ۴۰ دقیقه قبل از چالش، سطح قند خون بعد از غذا را تحت تأثیر قرار داد.

تحقیقات درباره‌ی گونه‌های آسیایی

سیون‌پایپر و همکارانش (۲۰۰۳) اثرات گونه‌های آسیایی جینسنگ را بررسی کردند. آنها در تحقیق خود (سیون‌پایپر و همکارانش، ۲۰۰۳) با انجام دو مطالعه جداگانه با افزایش تدریجی دوز، آزمایش کردند که آیا جینسنگ آسیایی می‌تواند مانند جینسنگ آمریکایی، میزان قند خون را کاهش دهد.

هر مطالعه‌ی کنترل‌شده روی گروهی جداگانه از ۱۱ فرد سالم انجام شد. گروه‌ها در مطالعه‌ی اول: ۰ (دارونما)، ۱، ۲ و ۳ گرم جینسنگ آسیایی؛ گروه‌ها در مطالعه‌ی دوم: ۰ (دارونما)، ۳، ۶ و ۹ گرم جینسنگ آسیایی. جینسنگ، ۴۰ دقیقه قبل از انجام تست تحمل گلوکز خوراکی ۷۵ گرم (OGTT) به افراد داده شد.

داده‌ها نشان دادند که فقط مقدار گلوکز پلاسمای دو ساعته‌ی افراد، که از نظر تشخیصی و درمانی مهم است، در گروه جینسنگ آسیایی بالاتر بود. بر خلاف جینسنگ آمریکایی، نتایج نشان دادند که جینسنگ آسیایی تأثیر محدودی دارد.

تجزیه و تحلیل جینسنوسیدها با HPLC-UV نشان داد که جینسنگ آسیایی حاوی مقادیر بسیار پایین‌تری (تا ۹۶٪ کمتر) از برخی جینسنوسیدها و مقادیر بسیار بالاتری (۷ برابر بیشتر) از انواع دیگر جینسنوسیدها نسبت به جینسنگ آمریکایی است.

در سال ۲۰۰۶، سیون‌پایپر و همکارانش (۲۰۰۶) نشان دادند که استفاده از جینسنگ قرمز کره‌ای (KRG) کنترل قند خون را بهبود می‌بخشد.

در مجموع، می توان نتیجه گرفت که جینسنگ آسیایی تأثیر محدودی بر کاهش قند خون دارد. با این حال، جینسنگ قرمز کره‌ای ممکن است اثرات بیشتری بر کنترل قند خون داشته باشد. تحقیقات بیشتری برای تعیین دقیق مکانیسم اثرات جینسنگ بر قند خون و تعیین دوز و مدت زمان مصرف موثر آن مورد نیاز است.

 

تحقیقات روی جینسینگ قرمز کره‌ای (KRG):

در مطالعه مقدماتی، هفت فرد سالم ۴۰ دقیقه قبل از تست تحمل گلوکز خوراکی با ۵۰ گرم گلوکز (OGTT)، ۶ گرم از یکی از موارد زیر را دریافت کردند: ریشه‌های KRG، بدنه KRG، عصاره آبی KRG یا دارونما.

در مطالعه‌ی تعیین دوز، ۱۲ فرد سالم ۰ گرم دارونما و ۲، ۴ و ۶ گرم از مؤثرترین بخش ریشه را دریافت کردند. آن‌ها همچنین طیف وسیعی از تغییرات در مشخصات جینسنوسیدها را در ۳ بخش KRG از طریق تجزیه و تحلیل فیتوشیمیایی مشاهده کردند که با تفاوت اثرات مشاهده‌شده همخوانی داشت.

سپس، در مطالعه‌ی تعیین دوز با استفاده از سه دوز ریشه‌های KRG، AUC (مساحت زیر منحنی قند خون) به طور قابل توجهی ۱۷٪ کاهش یافت. این مطالعه نشان داد که ۲ گرم ریشه‌های KRG به طور قابل تکرار، قند خون پس از غذا را کاهش می‌دهد.

گروه ووکسان و همکارانش (۲۰۰۸) اثربخشی KRG را در ۱۹ بیمار دیابتی نوع ۲ با کنترل خوب گزارش کردند.

بیماران به مدت ۱۲ هفته، علاوه بر درمان ضد دیابتی معمول خود، فرمولاسیون انتخابی جینسینگ (ریشه‌های کوچک) و دارونما را با دوز انتخابی (۲ گرم = هر وعده، ۶ گرم = روزانه) و روش مصرف (۴۰ دقیقه قبل از غذا به صورت خوراکی) دریافت کردند.

معیارهای بررسی شامل تأثیرگذاری (HbA1c، قند خون ناشتا و ۷۵ گرم OGTT، انسولین پلاسما و شاخص حساسیت به انسولین) بود.

اگرچه داده‌ها هیچ تغییر یا کاهش در نقطه پایانی اولیه، یعنی سطح HbA1c، نشان ندادند، اما فرد سطح HbA1c کنترل‌شده‌ی خوبی در حدود ۶.۵٪ حفظ کرد.

درمان انتخابی با جینسینگ، شاخص‌های قند خون ۷۵ گرم OGTT و انسولین پلاسمای ناشتا را کاهش داد. پیامدهای ایمنی و پایبندی به مصرف بدون تغییر باقی ماندند.

این نتایج نشان می دهد که KRG ممکن است یک گزینه درمانی مکمل برای بیماران دیابتی نوع ۲ با کنترل خوب باشد که به دنبال کاهش قند خون خود هستند.

دی سوزا و همکارانش (۲۰۱۱) گزارش کردند که جینسنگ قرمز کره‌ای (KRG) کنترل قند خون را با هر دو بخش بدنه و ریشه‌های جینسنگ بهبود بخشیده است.

سیزده فرد سالم ناشتا به طور تصادفی در سه مراجعه جداگانه، ۳ گرم از بدنه‌ی ریشه یا ریشه‌های جینسنگ یا دارونما دریافت کردند.

این ترکیبات ۶۰ دقیقه قبل از یک وعده غذایی استاندارد مصرف شدند و نمونه‌های خون جمع‌آوری شدند.

اگرچه ریشه‌ها بیش از ۶ برابر مجموع جینسنوسیدهای بدنه را داشتند، اما تأثیر قابل توجهی بر سطح قند خون پس از غذا (PPG) نداشتند.

با وجود کاهش مشخصات جینسنوسید، بدنه‌ی ریشه، سطح PPG را در دقیقه ۴۵- ۱۲۰ در طول آزمایش کاهش داد و باعث کاهش قابل توجه ۲۷ درصدی AUC قند خون نسبت به گروه کنترل شد.

این یافته ها نشان می دهد که مشخصات جینسنوسیدها، نه مقدار کل آنها، مسئول فعالیت های مشاهده شده است. بدنه ریشه KRG حاوی مقادیر کمتری از برخی جینسنوسیدها نسبت به ریشه های KRG است، اما این ترکیبات به طور موثری PPG را کاهش می دهند.

دی سوزا و همکارانش (۲۰۱۵) با استفاده از عصاره‌های تهیه شده با اتانول از جینسنگ آمریکایی و جینسنگ قرمز نشان دادند که جینسنگ قند خون پس از غذا را کاهش داده و حساسیت به انسولین را افزایش می‌دهد.

• سیزده فرد بزرگسال سالم به طور تصادفی، ۳ گرم از فرآورده‌های مختلف جینسنگ دریافت کردند.
• این ترکیبات ۴۰ دقیقه قبل از یک تست چالش گلوکز خوراکی ۵۰ گرم مصرف شدند.
• نمونه‌های متعدد خون، از جمله برای اندازه‌گیری سطح انسولین، جمع‌آوری شدند.
• داده‌ها هیچ تفاوتی در کاهش PPG (قند خون پس از غذا) در فرآورده‌های مختلف جینسنگ نشان ندادند.
• هر دو فرآورده جینسنگ، در مقایسه با گروه کنترل، حساسیت به انسولین را افزایش دادند.
• نویسندگان پیشنهاد کردند که جینسنوسیدهای دیگری که به طور معمول اندازه‌گیری نمی‌شوند، ممکن است بر پارامترهای PPG و انسولین تأثیر بگذارند.

پس از سال‌ها استفاده از جینسنگ در مطالعات دیابت، ووکسان و همکارانش (۲۰۱۹) تأثیر جینسنگ آمریکایی بر کنترل قند خون و عوامل خطر قلبی عروقی را بررسی کردند.

• بیست و چهار بیمار دیابتی نوع ۲ در این مطالعه‌ی کنترل‌شده شرکت کردند.
• آن‌ها به مدت هشت هفته، در حالی که درمان اصلی خود را ادامه می‌دادند، عصاره جینسنگ یا دارونما دریافت کردند.
• هدف اصلی مطالعه، مشاهده‌ی تغییر سطح HbA1c (میانگین قند خون سه ماهه) بود و اهداف ثانویه شامل قند خون و انسولین ناشتا، فشار خون، چربی‌های خون، نیترات/نیتریت سرم (NOx) و فاکتور فعال‌کننده پلاسمینوژن-۱ (PAI-1) بودند.
• نتایج نشان دادند که جینسنگ میزان HbA1c و قند خون ناشتا را به طور قابل توجهی کاهش داد.
• علاوه بر این، جینسنگ فشار خون سیستولیک را کاهش داد، سطح NOx را افزایش داد و باعث کاهش متوسط درصدی LDL-C (کلسترول بد) و نسبت LDL-C/HDL شد.
• این مطالعه هیچ عارضه جانبی خاصی را در افراد دیابتی شرکت‌کننده نشان نداد.

توضیحات:

• HbA1c: نشان‌دهنده‌ی میانگین سطح قند خون در طول دوره‌ی سه ماهه است.
• NOx: نیترات/نیتریت سرم، نشان‌گرهای سلامت عروق.
• PAI-1: فاکتوری که می‌تواند انعقاد خون را افزایش دهد.
• LDL-C/HDL: نسبت کلسترول بد (LDL) به کلسترول خوب (HDL)، یکی از عوامل خطر برای بیماری‌های قلبی.

اهمیت این بخش:

• این مطالعه اولین تحقیق گسترده با بیماران دیابتی نشان می‌دهد که جینسنگ آمریکایی نه تنها کنترل قند خون را بهبود می‌بخشد، بلکه عوامل خطر قلبی عروقی را نیز کاهش می‌دهد.
• این نتایج نشان می‌دهند که جینسنگ ممکن است اثرات مفیدی فراتر از کنترل قند خون در افراد دیابتی داشته باشد.
• تحقیقات بیشتری برای درک دقیق‌تر مکانیسم اثر جینسنگ و تأیید مزایای طولانی‌مدت آن برای بیماران دیابتی مورد نیاز است.

به تازگی، زرباو و همکارانش (۲۰۲۱) تأثیر جینسنگ آمریکایی و جینسنگ قرمز کره‌ای همراه با سایر مکمل‌ها را در ۱۰۴ بیمار دیابتی مورد بررسی قرار دادند.

• در این آزمایش، ۵۲ نفر یک درمان گیاهی (جینسنگ و سایر مکمل‌ها) و ۵۲ نفر به مدت ۲۴ هفته دارونما دریافت کردند.
• درمان گیاهی به‌عنوان افزودنی به درمان معمول بیماران ارائه شد.
• در هفته ۲۴، سطح HbA1c در گروه دریافت‌کننده‌ی درمان گیاهی نسبت به گروه کنترل به طور قابل توجهی (۰.۲۷ ± ۰.۱ درصد) پایین‌تر بود.

توضیحات:

• درمان گیاهی: ترکیبی از جینسنگ آمریکایی و جینسنگ قرمز کره‌ای به همراه سایر مکمل‌ها.
• addGroup on therapy (AOT): روشی برای تجویز درمانی که به‌عنوان افزودنی به درمان‌های معمول مصرف می‌شود.

اهمیت این بخش:

• این مطالعه شواهد بیشتری برای اثربخشی احتمالی جینسنگ در کنترل قند خون در بیماران دیابتی ارائه می‌دهد.
• ترکیب جینسنگ با سایر مکمل‌ها ممکن است تأثیر بیشتری داشته باشد.
• کاهش سطح HbA1c 0.27 ± ۰.۱ درصد، اگرچه قابل توجه است، اما ممکن است از نظر بالینی برای همه بیماران دیابتی اهمیت یکسانی نداشته باشد.

بسیاری از مطالعات کنترل‌شده باکیفیت کانادایی که در بالا ذکر شد، تنها تعداد کمی از افراد را ثبت‌نام کردند و اکثر آنها افراد سالم و معمولی بودند. به نظر می‌رسد که برای افراد سالم و بیماران دیابتی، اثرات کاهنده قند خون جینسنگ قابل تکرار است. بر اساس نتایج موجود در این مقالات، برای مصرف‌کنندگانی که سالم هستند و جینسینگ را به طور منظم و روزانه مصرف می‌کنند، اثر کاهنده قند خون جینسنگ ممکن است اهمیت بالینی نداشته باشد. جینسنگ به‌عنوان افزودنی به درمان معمول ضد دیابتی، باید برای بیماران دیابتی مفید باشد. با این حال، پتانسیل جینسنگ در پیشگیری از دیابت نوع ۲ نیاز به ارزیابی بیشتر دارد. علاوه بر این، جالب است که نقش جینسنگ در افراد پیش دیابتی از طریق یک مطالعه کنترل‌شده با کیفیت بالا، بلندمدت و بزرگ‌مقیاس بررسی شود. علاوه بر این، مطالعات پیش بالینی و بالینی برای مرتبط کردن اجزای خاص جینسنگ، از جمله جینسنوسیدهای مختلف، با اثرات مشاهده شده جینسنگ بر سطح قند خون مورد نیاز است.

اختلالات قلبی عروقی:

بیماری‌های قلبی عروقی شایع‌ترین بیماری در ایالات متحده است. دیابت نیز با افزایش خطر بیماری قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا و آترواسکلروز (تصلب شرایین) همراه است.

لازم به ذکر است بگوییم که ما یک مقاله جداگانه در زمینه نقش جینسینگ در درمان بیماری‌های قلبی نیز ترجمه کردیم و در سایت قرار دادیم. برای رفتن به این مقاله روی کلمه جینسینگ و تاثیر آن بر درمان بیماری‌ های قلبی کلیک کنید.

پژوهش استاورو و همکاران (۲۰۰۵):

• ۱۶ فرد مبتلا به فشار خون بالا در این مطالعه شرکت کردند.
• شرکت‌کنندگان به مدت ۸ روز، ۳ گرم جینسنگ آمریکایی از دسته‌های مختلف یا دارونما دریافت کردند تا تغییرات فشار خون آن‌ها اندازه‌گیری شود.
• داده‌ها نشان دادند که جینسنگ در کوتاه‌مدت اثر خنثایی روی فشار خون افراد مبتلا به فشار خون بالا دارد.

پژوهش یووانوویک و همکاران (۲۰۱۰):

• این مطالعه‌ی کنترل‌شده‌ی کوتاه‌مدت، تأثیر جینسنگ قرمز کره‌ای (KRG) بر سفتی عروق را بررسی کرد.
• ۱۷ فرد سالم ناشتا به طور جداگانه چهار نوع درمان دریافت کردند: ۳ گرم دارونما، ریشه‌ی KRG، دوز معادل زیست‌فعال ریشه‌ی KRG از عصاره جینسنوسیدها، یا بخش پلی‌ساکارید.
• فشار خون و شاخص افزایشی (AI؛ روشی غیرتهاجمی برای ارزیابی سفتی عروق و بررسی بازتاب امواج شریانی طی یک چرخه‌ی قلبی) در سه مرحله‌ی پایه، ۱، ۲ و ۳ ساعت پس از درمان اندازه‌گیری شد.
• داده‌ها نشان دادند که ۳ گرم KRG در مقایسه با دارونما، به‌طور قابل توجهی AI راdiale 4.6٪ کاهش داد، در حالی که بخش جینسنوسیدها نیز به طور مشابه AI را ۴.۸٪ کاهش داد، اما هیچ اثری در مورد پلی‌ساکاریدها مشاهده نشد. هیچ تفاوت فشار خونی بین گروه‌های مختلف وجود نداشت.
• این پژوهش نشان می‌دهد که ممکن است جینسنوسیدها، نه پلی‌ساکاریدها، عامل اثرات دارویی مشاهده‌شده باشند.

جینسنگ آمریکایی همچنین می‌تواند سفتی عروق را در بیماران دیابتی با فشار خون بالا بهبود بخشد.

• در این مطالعه‌ی کنترل‌شده، موکالو و همکاران (۲۰۱۳) ۶۴ بیمار دیابتی نوع ۲ را انتخاب کردند که به مدت ۱۲ هفته علاوه بر درمان‌های معمول ضد فشار خون و دیابت خود، روزانه ۳ گرم جینسنگ یا دارونما دریافت کردند.
• شاخص افزایش‌دهنده (AI) و فشار خون در ابتدا و پس از ۱۲ هفته اندازه‌گیری شد.
• داده‌ها نشان دادند که در مقایسه با دارونما، جینسنگ به‌طور قابل توجهی AI رادیاله را ۵.۳٪ و فشار سیستولیک را ۱۱.۷٪ در ۱۲ هفته کاهش داد، اما هیچ تأثیری روی فشار دیاستولیک نداشت.

توضیحات:

• AI: شاخص افزایشی، معیاری برای سنجش سفتی عروق است.
• فشار سیستولیک: فشار خون در حین انقباض قلب.
• فشار دیاستولیک: فشار خون در حین استراحت قلب.

اهمیت این بخش:

• این مطالعه، شواهدی را برای بهبود سفتی عروق و کاهش فشار سیستولیک به وسیله‌ی جینسنگ آمریکایی در بیماران دیابتی با فشار خون بالا ارائه می‌دهد.
• تأثیر جینسنگ بیشتر روی سفتی عروق بود، که نشان می‌دهد ممکن است از طریق مکانیسم متفاوتی نسبت به داروهای کاهنده فشار خون عمل کند.

ژووانوفسکی و همکارانش (۲۰۱۴) در یک مطالعه‌ی کنترل‌شده‌ی کوتاه‌مدت گزارش کردند که جینسنگ قرمز کره‌ای (KRG) عملکرد اندوتلیال را بهبود می‌بخشد.

• در این مطالعه، ۱۶ فرد سالم در چهار نوبت، سه گرم ریشه KRG، عصاره جینسنوسید با زیست‌فراهمی معادل، عصاره پلی‌ساکارید و دارونما دریافت کردند.
• برای ارزیابی عملکرد اندوتلیال، ارزیابی گشاد شدن عروقی وابسته به جریان (FMD) قبل از اندازه‌گیری فشار خون بازویی در ابتدا و ۹۰ و ۱۸۰ دقیقه پس از درمان انجام شد.
• نتایج نشان داد که FMD پس از درمان به طور قابل توجهی بهبود یافت و این بیشترین تأثیر در ۱۸۰ دقیقه پس از درمان دیده شد.
• عصاره جینسنوسیدها پاسخ مشابهی ایجاد کرد، اما بخش پلی‌ساکارید چنین اثری نداشت.
• فشار خون بازویی برای تمامی گروه‌های درمانی بدون تغییر باقی ماند.

توضیحات:

• اندوتلیوم: لایه داخلی رگ‌های خونی که در گشاد شدن عروق (گشاد شدن) نقش دارد.
• عملکرد اندوتلیال: توانایی اندوتلیوم برای پاسخ به عوامل گشادکننده عروق و حفظ جریان خون مناسب.
• FMD: روشی برای اندازه‌گیری عملکرد اندوتلیال با بررسی چگونگی گشاد شدن یک رگ خونی پس از افزایش جریان خون.
• زیست‌فراهمی معادل: مقدار ماده‌ی مؤثره‌ای که پس از مصرف دو فرمولاسیون مختلف، وارد جریان خون می‌شود.

اهمیت این بخش:

• این مطالعه نشان می‌دهد که KRG ممکن است با بهبود عملکرد اندوتلیال، به سلامت عروق کمک کند.
• عصاره جینسنوسیدها به‌نظر می‌رسد عامل اصلی این اثر باشد، نه بخش پلی‌ساکارید.

ژووانوفسکی و همکارانش (۲۰۱۴) گزارش کردند که جینسنگ قرمز کره‌ای غنی‌شده با Rg3 (KRG-Rg3) فشار خون و سفتی عروق را در افراد سالم کاهش می‌دهد.

• در این مطالعه‌ی کنترل‌شده، ۲۳ فرد سالم در دو نوبت جداگانه با فاصله‌ی شستشوی ۷ روزه، ۴۰۰ میلی‌گرم عصاره جینسنگ Rg3 یا دارونما دریافت کردند.
• شاخص افزایش آئورت (AIx) و فشار خون اندازه‌گیری شد. فشار خون مرکزی و بازویی نیز به صورت نوسان‌سنجی ارزیابی شد.
• اندازه‌گیری‌ها در حالت پایه و ۱، ۲ و ۳ ساعت پس از مداخله انجام شد.
• داده‌ها کاهش قابل توجهی در AIx، فشار خون متوسط مرکزی و بازویی، فشار سیستولیک و دیاستولیک مرکزی و فشار سیستولیک و دیاستولیک بازویی در ساعت ۳ پس از مداخله نسبت به گروه کنترل نشان دادند، که نشان می‌دهد KRG-Rg3 به طور موثر فشار خون و سفتی عروق را کاهش می‌دهد.

توضیحات:

• Rg3: یکی از مهم‌ترین جینسنوسیدهای موجود در جینسنگ قرمز کره‌ای است.
• شاخص افزایش آئورت (AIx): معیاری برای سنجش سفتی آئورت، رگ خونی اصلی بدن.
• فشار خون مرکزی: فشار خون اندازه‌گیری شده در آئورت، نزدیک به قلب.
• فشار خون بازویی: فشار خون اندازه‌گیری شده در بازو.
• واش‌اوت: دوره‌ای که شرکت‌کنندگان در مطالعه هیچ‌یک از گروه‌های درمانی را دریافت نمی‌کنند تا اثرات قبلی درمان از بین برود.

اهمیت این بخش:

• این مطالعه شواهدی را برای تأثیر احتمالی KRG-Rg3 بر کاهش فشار خون و سفتی عروق در افراد سالم ارائه می‌دهد.
• Rg3 ممکن است یکی از اجزای کلیدی KRG باشد که مسئول این اثرات است.

به تازگی، Jovanovski et al. (2020) در یک کارآزمایی کنترل‌شده نسبتاً بزرگ، اثرات هر دو جینسنگ قرمز کره‌ای (KRG) و جینسنگ آمریکایی را بررسی کردند. بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا، ۲.۲۵ گرم جینسنگ قرمز کره‌ای غنی‌شده با Rg3 و جینسنگ آمریکایی (n = 44) یا دارونما (n = 41) را سه بار در روز به مدت ۱۲ هفته دریافت کردند. بر اساس تحلیل قصد درمان در ۸۰ بیمار، داده ها کاهش قابل توجهی در فشار خون سیستولیک مرکزی با مصرف همزمان Rg3-KRG و جینسنگ آمریکایی در هفته ۱۲ را نشان داد. این کاهش با کاهش فشار انتهای سیستولیک و همچنین کاهش سطح زیر منحنی فشار خون سیستولیک/دیاستولیک همراه بود. بنابراین، جینسنگ به طور قابل توجهی فشار خون را کاهش داد.

این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف جینسینگ می‌تواند به طور قابل توجهی فشار خون را در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا کاهش دهد. این یافته‌ها می‌تواند پیامدهای مهمی برای سلامت عمومی داشته باشد، زیرا دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا دو بیماری شایع هستند که می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، سکته مغزی و سایر مشکلات سلامتی را افزایش دهند.

داده‌های ارائه شده در مطالعات فوق نشان دادند که هر دو جینسنگ آمریکایی و جینسنگ قرمز کره‌ای در افراد سالم و بیماران دیابتی، فعالیت‌هایی دارند که فشار خون را تعدیل می‌کنند و گشاد شدن عروق و سفتی شریانی را بهبود می‌بخشند. به نظر می‌رسد اثرات مشاهده شده بیشتر به جین‌سنوزیدها (مانند Rg3) نسبت داده می‌شود تا پلی‌ساکاریدها. بر اساس فواید گزارش شده جینسینگ برای سیستم قلبی عروقی، به نظر می‌رسد این گیاه می‌تواند یک مکمل ارزشمند برای بیماران مبتلا به فشار خون باشد. برای یک بیماری مزمن بسیار شایع، انجام مطالعات بالینی گسترده و بلندمدت، از جمله ثبت نام بیماران مبتلا به فشار خون اولیه در مراحل مختلف، ضروری است.

شناخت، حافظه و خلق و خو

شناخت به عمل یا فرآیند ذهنی کسب دانش اشاره دارد و شامل بسیاری از عملکردهای مغز مانند ادراک، حافظه و تفکر است. داده‌های حاصل از بسیاری از مطالعات پیش بالینی، اثرات متعددی از جینسنگ و جین‌سنوزیدها بر سیستم عصبی مرکزی را نشان دادند. بنابراین، بیش از چند آزمایش بالینی فرآیند ذهنی این گیاه دارویی، از جمله اختلالات شناختی و عصبی در اختلالات خلقی را ارزیابی کردند. یک مشاهده آزمایشی گزارش شده در مورد اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) نیز در این بخش قرار گرفته است.

یک مطالعه اولیه (Wesnes et al., 2000) از جینسنگ آسیایی و جینکوبیلوبا برای ارزیابی اثرات ترکیبی و جداگانه آنها بر حافظه و جنبه‌های مختلف عملکرد شناختی استفاده کرد. در این آزمایش کنترل‌شده ۱۴ هفته‌ای با ۲۵۶ فرد سالم میانسال، افراد تست‌های توجه و حافظه را از یک سیستم ارزیابی شناختی کامپیوتری انجام دادند. گیاهان دارویی مورد استفاده در این مطالعه به طور قابل توجهی کیفیت حافظه را بهبود بخشیدند. این افزایش حافظه در طول دوره مصرف و پس از ۲ هفته دوره شستشو مشاهده شد.

مطالعه بعدی (Kennedy et al., 2003) نیز از جینسنگ آسیایی و جینکوبیلوبا به صورت ترکیبی و جداگانه برای ارزیابی عملکرد شناختی استفاده کرد که با فعالیت الکتریکی مغز تعدیل شده، سنجیده شد. در این آزمایش کنترل‌شده کوچک با ۱۵ فرد سالم، اثرات یک دوز جینسنگ، جینکوبیلوبا و دارونما بر پتانسیل‌های برانگیخته‌شده شنوایی، تغییرات منفی وابسته به شرایط و فعالیت در حال استراحت در محدوده های امواج مغزی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که جینسنگ منجر به کاهش قابل توجهی در تاخیر پتانسیل برانگیخته شده شد. هم جینسنگ و هم جینکوبیلوبا منجر به کاهش فعالیت مغز در قسمت پیشانی شدند. جینسنگ به طور مستقیم فعالیت الکتریکی مغز را تعدیل کرد و اثرات آن بیشتر از جینکوبیلوبا بود.

Reay et al. (2005) گزارش دادند که جینسنگ آسیایی عملکرد شناختی را بهبود بخشیده و سطح قند خون را کاهش می‌دهد. در این آزمایش کنترل‌شده، ۳۰ فرد جوان و سالم شرکت کردند. پس از تکمیل یک مجموعه‌ای از آزمون‌ها در مرحله اولیه، این مجموعه برای شش بار دیگر به صورت متوالی، ۶۰ دقیقه پس از مصرف روزانه جینسینگ یا دارونما، انجام شد. سطح قند خون در نقاط زمانی مختلف نیز اندازه‌گیری شد. داده‌ها نشان دادند که قابل‌توجه‌ترین اثرات رفتاری با ۲۰۰ میلی‌گرم جینسینگ و کاهش خستگی ذهنی ذهنی مرتبط است. مصرف ۲۰۰ میلی‌گرم و ۴۰۰ میلی‌گرم جینسینگ در تمام اندازه‌گیری‌های پس از مصرف، منجر به کاهش قابل توجهی در سطح قند خون شد. نویسندگان اظهار داشتند که جینسنگ عملکرد و احساسات ذهنی خستگی را در طول فعالیت ذهنی مداوم بهبود می‌بخشد و اثرات مشاهده‌شده ممکن است به خواص حاد تنظیم‌کننده قند خون مربوط باشد.

در یک انتشار بعدی (Reay et al., 2006)، با استفاده از مجموعه‌ای از آزمون‌های تقاضای شناختی و تکلیف محاسبات ذهنی، تأیید شد که جینسنگ تنظیم قند خون را بهبود می‌بخشد، عملکرد شناختی را افزایش می‌دهد و خستگی ذهنی را در ۲۷ سوژه کاهش می‌دهد. Niederhofer (2009) در یک مطالعه بدون شاهد، سه بیمار مرد ۱۴ تا ۱۷ ساله مبتلا به ADHD را مورد بررسی قرار داد. تغییرات با مقایسه نمرات والدین بر اساس مقیاس کونرز (Conners) اندازه‌گیری شد و نتایج نشان داد که جینسنگ ممکن است در درمان ADHD مؤثر باشد.

تحقیقی کنترل شده برای بررسی عملکرد عصبی-شناختی با شرکت ۳۲ جوان سالم انجام شد. Scholey et al. (2010) اثرات فوری دوزهای مختلف (۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ میلی‌گرم) جینسنگ آمریکایی بر خلق و خو، عملکرد عصبی-شناختی و قند خون را ارزیابی کردند. خلق و خو، عملکرد شناختی و قند خون شرکت‌کنندگان ۱ تا ۶ ساعت پس از مصرف اندازه‌گیری شد. نویسندگان بهبود قابل توجهی در عملکرد حافظه فعال مرتبط با جینسنگ مشاهده کردند. عملکرد بلوک‌های کورسی (نوعی تست حافظه) با تمام دوزها در تمام زمان‌های آزمایش بهبود یافت. دقت زمان واکنش انتخابی و آرامش با مصرف ۱۰۰ میلی‌گرم جینسنگ افزایش یافت. با این حال، هیچ تغییری در سطح قند خون مشاهده نشد.

برای ارزیابی اثرات جینسنگ آمریکایی، ۵۲ فرد بزرگسال سالم در این آزمایش کنترل‌شده (Ossoukhova et al., 2015) 200 میلی‌گرم عصاره جینسنگ یا دارونما دریافت کردند. از باتری پژوهش داروهای شناختی و سیستم ارزیابی عملکرد ذهنی کامپیوتری استفاده شد و قند خون و خلق و خو نیز به طور مشترک تحت نظر قرار گرفتند. جینسنگ در مقایسه با دارونما، عملکرد شناختی را در حافظه فعال بهبود بخشید.

حافظه فعال بخشی از حافظه کوتاه مدت است که اطلاعات را برای استفاده فوری نگهداری می کند. این بخش، برای فعالیت های ذهنی مانند استدلال، حل مسئله و درک زبان بسیار مهم است.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که جینسنگ آمریکایی ممکن است یک مکمل مفید برای بهبود عملکرد شناختی باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای تأیید این اثرات و درک مکانیسم های احتمالی آن مورد نیاز است.

در یک آزمایش کنترل‌شده دیگر، ۲۰ جوان سالم برای ارزیابی عملکرد شناختی و خلق و خو، دوزهای ۲۰۰، ۴۰۰ و ۶۰۰ میلی‌گرم جینسنگ آسیایی یا دارونما دریافت کردند (Kennedy et al., 2001). پس از یک ارزیابی اولیه عملکرد شناختی، جلسات آزمون بیشتری برای سنجش اثرات حاد جینسنگ، ۱ تا ۶ ساعت پس از مصرف روزانه انجام شد.

این مطالعه بهبود قابل توجهی در “کیفیت حافظه” و عوامل مرتبط با “حافظه ثانویه” را در تمام نقاط زمانی پس از مصرف ۴۰۰ میلی‌گرم جینسنگ مشاهده کرد. هر دو دوز ۲۰۰ و ۶۰۰ میلی‌گرم با کاهش قابل توجهی در عامل “سرعت توجه” همراه بودند، اما فقط در زمان‌های اندازه‌گیری‌های بعدی. احساس ذهنی هوشیاری نیز ۶ ساعت پس از مصرف دو دوز پایین کاهش یافت.

این داده‌ها نشان داد که جینسنگ بر خلق و خو و عملکرد شناختی تأثیرگذار است، اما در سطوح دوز متفاوت و با اثرات متمایز بر مناطق مختلف عملکرد ذهنی.

در یک آزمایش کنترل‌شده با ۲۰ شرکت‌کننده بزرگسال، برای بررسی عملکرد شناختی مغز، به افراد در دو روز مجزا، یک دوز ۲۰۰ میلی‌گرمی از فرآورده جینسنگ آمریکایی یا دارونما داده شد. حافظه فعال فضایی و وظایف شناختی عملکرد مستمر اندازه‌گیری شد. داده‌ها نشان داد که جینسنگ پتانسیل‌های برانگیخته‌شده دیداری را در حالت پایدار کاهش داد، که نشان‌دهنده افزایش مشارکت مناطق پیش‌پیشانی مغز در طول پردازش حافظه فعال است (White et al., 2020).

نامگونگ و همکاران (۲۰۲۱) در آزمایش کنترل‌شده خود، افزایش توانایی‌های شناختی جینسنگ را گزارش کردند. در این مطالعه ۸ هفته‌ای با ۵۱ شرکت‌کننده سالم، ۲۶ نفر از آنها جینسنگ قرمز کره‌ای با دوز ۱ گرم در روز دریافت کردند و افراد باقی‌مانده دارونما دریافت کردند. گروه جینسنگ افزایش قابل توجهی در نمرات ترکیبی شناختی نشان داد و حجم ماده خاکستری gyrus parahippocampal چپ به طور قابل توجهی افزایش یافت.

آخرین تحقیقات به رهبری بل و همکاران (۲۰۲۲) در یک آزمایش کنترل‌شده با ۶۱ فرد جوان و سالم انجام شد. در این مطالعه، به ۳۲ نفر از شرکت‌کنندگان محصولی حاوی جینسنگ آمریکایی و به باقی‌مانده دارونما داده شد. نتایج نشان داد که جینسنگ حافظه فعال و توجه را در دوره‌ی پس از غذا بهبود بخشیده است. اثرات قابل‌توجه‌تری بعد از دو هفته‌ی مصرف مشاهده شد. همچنین، مصرف بلندمدت جینسنگ باعث بهبود عملکرد شناختی در یک وظیفه توجه حساس به استیل کولین و ارتقای جنبه‌های خستگی ذهنی و اعتماد به نفس در خلق و خو شد.

مقایسه بین مطالعات گسترده پیش بالینی منتشر شده در مورد جینسنگ و سیستم عصبی مرکزی (CNS) با نتایج حاصل از آزمایشات انسانی، جای تعجبی ندارد. در مطالعات پیش بالینی، اغلب اجزای تشکیل‌دهنده جینسنگ مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند و جین‌سنوزیدهای انتخاب‌شده برای ارتباط با عملکرد مغز ارزیابی می‌شوند. این رویکرد باید در آزمایش‌های بالینی نیز مورد استفاده قرار گیرد تا فعالیت‌های CNS تک تک ترکیبات جینسنگ شناسایی شود.

سرماخوردگی و آنفلوآنزا (گریپ):

تنها چهار مطالعه، که همگی قبل از سال ۲۰۰۷ منتشر شدند، به بررسی سرماخوردگی، آنفلوآنزا یا عفونت حاد تنفسی (ARI) پرداختند. نتایج امیدوارکننده‌ای از این کارآزمایی‌های کنترل‌شده با اندازه نسبتاً بزرگ به دست آمد.

لازم به ذکر است بگوییم که ما یک مقاله جداگانه در زمینه نقش جینسینگ در درمان بیماری‌های تنفسی نیز ترجمه کردیم و در سایت قرار دادیم. برای رفتن به این مقاله روی کلمه جینسینگ و مبارزه با عفونت های دستگاه تنفسی کلیک کنید.

یک کارآزمایی کنترل‌شده در سال ۱۹۹۶ (Scaglione et al., 1996) تأثیر یک محصول جینسنگ آسیایی را برای محافظت در برابر سرماخوردگی ارزیابی کرد. در مجموع، ۲۲۷ داوطلب به مدت ۱۲ هفته، عصاره خوراکی جینسنگ روزانه (n = 114) یا دارونما (n = 113) دریافت کردند. در هفته چهارم، هر دو گروه واکسن آنفلوآنزا دریافت کردند. نتایج نشان داد که بین هفته‌های ۴ و ۱۲، آنفلوآنزا یا سرماخوردگی تنها در ۱۵ مورد در گروه جینسنگ مشاهده شد، که به طور قابل ملاحظه‌ای کمتر از ۴۲ مورد در گروه دارونما بود. مقایسه مقادیر آزمایشگاهی پارامترهای ایمنی بین گروه‌ها هیچ تفاوت قابل توجهی را نشان نداد و هیچ عارضه جانبی جدی ثبت نشد.

McElhaney et al. (2004) در دو آزمایش کنترل‌شده، تأثیر یک محصول جینسنگ آمریکایی را بررسی کردند. این مطالعات در طول فصل‌های آنفلوآنزا در مراکز مراقبت بلندمدت، یعنی خانه سالمندان و مراکز زندگی با کمک، در سه مکان انجام شد. برای ۸۹ و ۱۰۹ شرکت‌کننده ثبت‌نام‌شده، میانگین سنی ۸۱ و ۸۴ سال بود، ۷۴٪ از شرکت‌کنندگان زن بودند و ۹۰٪ از شرکت‌کنندگان واکسن آنفلوآنزا دریافت کرده بودند. عصاره جینسنگ ۲۰۰ میلی‌گرم یا دارونما دو بار در روز تجویز شد. علاوه بر ثبت موارد عفونت حاد تنفسی، موارد ویروسی نیز کشت داده شدند. داده‌ها نشان دادند که شیوع بیماری آنفلوآنزای تأییدشده در آزمایشگاه در گروه پلاسبو بیشتر از گروهی بود که جینسنگ دریافت کرده بودند، که نشان می‌دهد جینسنگ ممکن است برای پیشگیری از عفونت حاد تنفسی مرتبط با ویروس مؤثر باشد. علاوه بر این، جینسنگ ایمن و قابل تحمل بودن خود را نشان داد.

مطالعه کنترل‌شده دیگری که در ابتدای فصل آنفلوآنزا انجام شد، توسط Predy et al. (2005) گزارش شد. در مجموع، ۳۲۳ فرد بزرگسال که سابقه حداقل دو سرماخوردگی در سال گذشته داشتند، شرکت کردند. شرکت‌کنندگان برای چهار ماه به صورت روزانه عصاره جینسنگ آمریکایی (حاوی پلی‌فورانوزیل-پیرانوزیل-ساکاریدها) یا دارونما دریافت کردند. معیار اصلی ارزیابی، تعداد سرماخوردگی‌های تأییدشده با معیار Jackson بود. متغیرهای ثانویه اندازه‌گیری‌شده شامل شدت علائم، تعداد کل روزهای دارای علائم و مدت زمان تمام سرماخوردگی‌ها بود. داده‌ها نشان داد که میانگین تعداد سرماخوردگی‌ها به ازای هر فرد در گروه جینسنگ نسبت به گروه دارونما کمتر بود. همچنین، نسبت شرکت‌کنندگانی که در طول دوره ۴ ماهه دو یا بیش از دو سرماخوردگی داشتند در گروه جینسنگ به طور قابل توجهی کمتر از گروه دارونما بود. جینسنگ میانگین تعداد سرماخوردگی‌ها به ازای هر فرد را از ۰.۹ در گروه دارونما به ۰.۷ در گروه جینسنگ کاهش داد. علاوه بر این، علائم سرماخوردگی با مصرف جینسنگ خفیف‌تر بود و مدت زمان کمتری به طول انجامید.

McElhaney et al. (2006) اثربخشی محصول جینسنگ آمریکایی به نام COLDfX را در پیشگیری از عفونت حاد تنفسی (ARI) در افراد مسن ساکن در جامعه بررسی کردند. در مجموع، ۴۳ بزرگسال ۶۵ ساله و بالاتر شرکت کردند. افراد به مدت چهار ماه، روزانه ۴۰۰ میلی‌گرم محصول جینسنگ یا دارونما دریافت کردند. در دو ماه اول، هیچ تفاوت قابل توجهی در میزان ابتلا به ARI بین دو گروه مشاهده نشد. با این حال، در دو ماه آخر، تعداد افراد مبتلا به ARI در گروه جینسنگ (۳۲%) به طور قابل توجهی کمتر از گروه دارونما (۶۲%) بود. علاوه بر این، مدت زمان علائم در گروه جینسنگ نسبت به گروه دارونما کوتاه‌تر بود (۵.۶ روز در مقابل ۱۲.۶ روز).

سرماخوردگی و آنفلوآنزا هر دو بیماری‌های تنفسی مسری هستند، اما توسط ویروس‌های مختلف ایجاد می‌شوند. از آنجایی که علائم آنها تا حدودی مشابه است، تشخیص تفاوت بین آن‌ها فقط بر اساس علائم می‌تواند دشوار باشد. سرماخوردگی معمولاً خفیف‌تر از آنفلوآنزا است. آنفلوآنزا اغلب شدیدتر است و علائم آن به طور معمول شدیدتر و ناگهانی‌تر شروع می‌شود. همچنین آنفلوآنزا می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. اعتقاد بر این است که پلی‌ساکاریدهای جینسنگ می‌توانند فعالیت‌های ایمنی بدن را برای مقابله با سرماخوردگی و آنفلوآنزا تقویت کنند.

خستگی و سلامتی مرتبط با سرطان:

سرطان و درمان‌های مرتبط با آن می‌توانند سطوح طبیعی پروتئین و هورمون را تغییر دهند که به فرآیندهای التهابی مرتبط هستند و می‌توانند باعث خستگی شوند یا آن را بدتر کنند. خستگی مرتبط با سرطان یک علامت بسیار شایع است که درصد بالایی از بیماران سرطانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با استفاده از جینسنگ آمریکایی یا جینسنگ آسیایی، سه مطالعه زیر نقش این دو نوع جینسنگ را در مبارزه با خستگی مرتبط با سرطان گزارش کردند.

Barton et al. (2010) از کلینیک مایو، تأثیر جینسنگ آمریکایی در کاهش خستگی مرتبط با سرطان را بررسی کردند. در این آزمایش کنترل‌شده، ۲۹۰ فرد بزرگسال مبتلا به سرطان واجد شرایط شرکت کردند. این بیماران به مدت ۸ هفته، دو بار در روز، جینسنگ را در دوزهای ۰.۷۵، ۱ یا ۲ گرم در روز یا دارونما دریافت کردند. معیارهای اندازه‌گیری شامل پرسشنامه‌ی کوتاه خستگی، خرده مقیاس شادابی فرم کوتاه ۳۶ نتیجه‌ی درمانی پزشکی (SF-36) و مقیاس برداشت کلی از سودمندی درمان بود. داده‌ها نشان داد که بیش از دو برابر بیماران دریافت‌کننده جینسنگ، نسبت به گروه دارونما، بهبود خستگی خود را احساس کردند و از درمان احساس رضایت داشتند. همچنین، روندهای غیرقابل‌توجهی به نفع دوزهای ۱ گرم در روز و ۲ گرم در روز جینسنگ برای تمام معیارهای اندازه‌گیری مشاهده شد. به نظر می‌رسد دوزهای ۱ تا ۲ گرم در روز جینسنگ تأثیر قابل قبولی در کاهش خستگی مرتبط با سرطان، با تحمل عوارض جانبی قابل قبول، داشته باشد.

سه سال بعد، همان گروه تحقیقاتی، مطالعه کنترل‌شده‌ی بزرگی دیگر را در مورد تأثیر جینسنگ آمریکایی بر خستگی مرتبط با سرطان منتشر کردند (Barton et al., 2013). این مطالعه، شامل ۱۷۱ بیمار سرطانی از ۴۰ مرکز درمانی بود که روزانه ۲ گرم جینسنگ یا دارونما دریافت کردند و دوره درمان بیش از هشت هفته طول کشید. نتایج نشان داد که جینسنگ پس از چهار هفته اثرات اولیه‌ای داشت و پس از هشت هفته، تأثیرات قابل توجهی بر کاهش خستگی مرتبط با سرطان نشان داد. مصرف جینسنگ در این مطالعه بزرگ، تحمل‌پذیری خوبی در بیماران سرطانی داشت.

گروهی دیگر از مرکز سرطان MD Anderson تأثیرات جینسنگ آسیایی بر خستگی مرتبط با سرطان را گزارش کردند (Yennurajalingam et al., 2015). در این مطالعه بدون گروه کنترل، ۳۰ بیمار سرطانی، عصاره جینسنگ با دوز بالا (۸۰۰ میلی‌گرم) را به صورت خوراکی روزانه و به مدت ۲۹ روز دریافت کردند و ۲۴ بیمار (۸۰%) قابل ارزیابی بودند. در میان آنها، ۲۱ بیمار تا روز ۱۵ بهبودی در ارزیابی عملکردی درمان خستگی مزمن بیماری داشتند. همچنین، احساس خوب بودن و اشتهای آنها نیز بهبود یافت، که نشان می‌دهد جینسنگ آسیایی ایمن بوده و علاوه بر بهبود خستگی مرتبط با سرطان، کیفیت کلی زندگی، اشتها و خواب شبانه را نیز بهبود می‌بخشد.

خستگی مرتبط با سرطان یک عارضه بسیار شایع در بین بیماران سرطانی است و بنابراین کاهش این علامت ویرانگر برای بهبود کیفیت زندگی بیماران بسیار مهم است. پس از انتشار اولیه نتایج مثبت مطالعه کلینیک مایو، توجه زیادی از سوی بیماران سرطانی و جامعه پزشکی به این موضوع جلب شد. بسیاری از کارآزمایی‌های بالینی گیاهی در حالی که بر اثربخشی داروهای گیاهی تمرکز می‌کردند، ممکن بود ارزیابی‌های ایمنی لازم را نادیده بگیرند. بیماران سرطانی، به ویژه در مراحل پیشرفته، گروهی شکننده هستند. هر سه گزارش فوق به دقت سطوح ایمنی و تحمل‌پذیری داروهای گیاهی را مورد ارزیابی قرار دادند.

کیفیت زندگی و عملکرد اجتماعی:

مطالعه اولیه کنترل‌شده: تأثیر جینسنگ بر کیفیت زندگی زنان یائسه دارای علائم را بررسی کرد (Wiklunds et al., 1999). از ۳۸۴ بیمار تصادفی، ۱۹۳ زن با جینسنگ و ۱۹۱ زن با دارونما این مطالعه ۱۶ هفته‌ای را به پایان رساندند. برای زیرگروه‌ها، گزارش معناداری برای زیرمقیاس‌های افسردگی، سلامتی و رفاه به نفع جینسنگ در مقایسه با گروه دارونما مشاهده شد.

مطالعه دوم: Ellis and Reddy (2002) 30 فرد سالم را استخدام کردند و ۱۵ نفر را در گروه جینسنگ آسیایی (۲۰۰ میلی‌گرم در روز) و ۱۵ نفر را در گروه دارونما به مدت هشت هفته قرار دادند. نتایج نشان داد که جینسنگ پس از چهار هفته درمان، سلامت روان و عملکرد اجتماعی را بهبود بخشیده است. با این حال، این اثر مشاهده شده با مصرف مداوم کاهش یافت.

اختلال عملکرد جنسی ناشی از مصرف مزمن مواد مخدر (اپیوئیدها):

یک گروه سوئیسی گزارشی از یک آزمایش با ۳۷ بیمار مصرف‌کننده متادون (زن و مرد) با اختلال عملکرد جنسی ارائه کردند. در این مطالعه، مصرف جینسنگ آسیایی با دوز ۱ گرم در روز به مدت چهار هفته، با گذشت زمان و بدون توجه به جنسیت شرکت‌کنندگان، باعث بهبود عملکرد جنسی آن‌ها شد. بنابراین، به نظر می‌رسد جینسنگ توانسته است اختلال عملکرد جنسی ناشی از مصرف مواد مخدر را در این افراد خنثی کند (Farnia et al., 2019).

مطالعات دیگر با استفاده از نمونه‌های سلولی یا بیولوژیکی انسانی:

• مطالعه لی و همکاران (۲۰۱۰): این مطالعه نشان داد که جینسنگ و جین‌سنوزیدها دارای فعالیت‌های محافظت از اشعه سلولی و ضد اکسیدانی هستند. این نتیجه پیشنهاد می‌کند که جینسنگ یک ترکیب طبیعی با سمیت نسبتاً کم و پتانسیل حفاظت رادیواکتیو در لنفوسیت‌های انسانی آسیب‌دیده به DNA است.
• مطالعه سزتو و همکاران (۲۰۱۵): این مطالعه آزمایشی بر روی ۱۴ فرد سالم نشان داد که جینسنگ می‌تواند از DNA سلولی در برابر استرس اکسیداتیو محافظت کند. پس از مصرف چای جینسنگ آمریکایی، کاهش قابل توجهی در شاخص کومه‌ت (comets) -یک نشانگر آسیب DNA- در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد.
• مطاله وان و همکاران (۲۰۱۷): این مطالعه گزارش کرد که تأثیر جینسنگ ممکن است با مصرف رژیم غذایی غربی در مقایسه با رژیم غذایی آسیایی افزایش یابد. غلظت جین‌سنوزیدها و متابولیت‌های فعال آن‌ها در پلاسما که توسط میکروبیوم روده تولید می‌شوند، مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیوترانسفورمیشن جینسنگ به نظر می‌رسد به تفاوت‌های جمعیت میکروبیوم روده ناشی از رژیم غذایی مرتبط باشد. با این حال، مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا این داده‌ها اطلاعات حیاتی در مورد نحوه استفاده موثر از جینسنگ برای دستیابی به اهداف مطلوب ارائه دهند.

خلاصه و چشم انداز

جینسنگ یکی از بیشترین گیاهان دارویی مورد مطالعه است، مخصوصاً بر اساس مقالات منتشر شده، به ویژه آنهایی که در مورد آزمایشات پیش بالینی هستند. اجزای مختلفی از جینسنگ شناسایی شده است و بنابراین، مشاهده اقدامات چندگانه آن در سیستم‌های مختلف بدن و اندام‌های کلیدی، جای تعجب ندارد. علاوه بر سابقه ایمنی مصرف جینسنگ، این مقاله اثرات مثبت امیدوارکننده جینسنگ را از کارآزمایی‌های بالینی انسانی بررسی می‌کند. با این حال، بر اساس رژیم درمانی مورد استفاده در این مطالعات، تأثیر جینسنگ بر انسان‌ها براساس داده‌های ارائه شده، از خفیف تا متوسط ​​متغیر بود. با این وجود، اثرات مفید جینسنگ می‌تواند یک درمان اضافی ارزشمند برای بیمارانی باشد که درمان‌های دارویی استاندارد دریافت می‌کنند.

جینسنگ به عنوان یک مکمل غذایی، نقش مهمی در حفظ سلامت انسان و ارتقای تندرستی ایفا می‌کند.

اگرچه این مقاله عمدتاً به مرور کارآزمایی‌های بالینی جینسنگ از کشورهای توسعه‌یافته پرداخته است، ارائه‌های آینده باید داده‌های مطالعات شرق را نیز شامل شوند، چرا که کیفیت کارآزمایی‌های بالینی آن‌ها در سال‌های اخیر به طور پیوسته بهبود یافته است. با این حال، بر اساس کارآزمایی‌های کنترل‌شده‌ی جینسنگ ارائه شده در بالا، به طور قطع نیاز به بهبود استانداردهای مطالعه وجود دارد. برای مثال، در بسیاری از مطالعات، نقاط یا پیامدهای اولیه و ثانویه به طور واضح مشخص نشده است و در بسیاری موارد، تحلیل قدرت اندازه نمونه و یک تحلیل آماری جامع ارائه نشده است.

بر خلاف کارآزمایی‌های بالینی داروها که در آن‌ها معمولاً ماده مورد آزمایش یک ترکیب شیمیایی کاملاً شناسایی شده است، گیاهان دارویی از چندین ترکیب شیمیایی شناخته شده و ناشناخته در یک گیاه واحد تشکیل شده‌اند. علاوه بر اطمینان از اصالت گیاه مورد مطالعه، یک سیستم کنترل کیفیت معتبر قطعاً امری ضروری است. این امر مستلزم ایجاد روش‌های تحلیلی متنوع و مدیریت فعال است. در این راستا، تست‌ها و کنترل‌های مختلفی مانند کنترل مواد اولیه و فرآیند، اثرانگشت نگاری کروماتوگرافی و سنجش‌های شیمیایی، از جمله مارکرهای زیستی شاخص، مورد نیاز است. به طور ایده‌آل، این اطلاعات باید بخشی از گزارش کارآزمایی بالینی باشد.

جینسنگ آمریکایی و جینسنگ آسیایی به مدت صدها یا هزاران سال در فرهنگ‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته‌اند و استفاده گسترده تاریخی آن‌ها نشان‌دهنده تجربه و فواید شناخته‌شده برای انسان است. با داده‌های اثربخشی محکم به دست آمده از کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده‌ی جینسنگ که به خوبی طراحی و اجرا شده‌اند، این گیاه دارویی ارزشمند به طور گسترده توسط مصرف‌کنندگان و بیماران مورد استفاده قرار خواهد گرفت.