زود انزالی نتیجه برانگیختگی جنسی است و در بیشتر مردان همزمان با ارگاسم یعنی حدود ۱۰-۴ دقیقه پس از برانگیختگی و نعوظ اتفاق می‌افتد. انزال عمدتاً توسط سیستم عصبی مرکزی (CNS) کنترل می‌شود. بر اساس آخرین داده‌های علمی، انزال در درجه اول یک پدیده عصبی-بیولوژیکی – و نه روانی- است.
فرآیند انزال توسط مغز و نخاع از طریق تعداد زیادی از انتقال دهنده‌های عصبی مانند سروتونین (۵-HT)، دوپامین، اکسی توسین و غیره تنظیم می‌شود. بسیاری از داده‌ها حاکی از آن است که سروتونین و به‌طور خاص گیرنده‌های ۵-HT، عمدتاً مسئول فعال کردن فرآیند انزال هستند. همانطور که مراکز مغزی و نخاعی تحریک می‌شوند، حرکات پریستالتیک (انقباضات ریتمیک مکرر) ماهیچه‌های بولبوکاورنوس (BC) و ایسکیوکاورنوس (IC) کف لگن را تحریک می‌کنند و در نتیجه مایع منی از روزنه بیرونی مجرای ادرار خارج می‌شود.
برای خرید جینسینگ اصل میتوانید از طریق فروشگاه اینترنتی شمس گلوبال اقدام نمایید.
فهرست محتوایی
- ۱ در زود انزالی (PE) چه اتفاقی می‌افتد؟
- ۲ PE چه ویژگی‌هایی دارد؟
- ۳ علائم زودانزالی:
- ۴ چند نوع PE وجود دارد؟
- ۵ کدام اختلالات/بیماری‌ها باعث PE می‌شوند؟
- ۶ آیا می‌توان به مرد مبتلا به زودانزالی کمک کرد؟
- ۷ عواقب PE چیست؟
- ۸ رویکرد تشخیصی در PE چیست؟
- ۹ بررسی گزینه‌های درمانی موجود:
- ۱۰ آیا تکنیک‌های خودیاری موثر هستند؟
- ۱۱ داروهای در دسترس:
- ۱۲ آیا درمان‌های روانی-جنسی نیز کمکی می‌کند؟
- ۱۳ اهداف درمانی کدامند؟
در زود انزالی (PE) چه اتفاقی می‌افتد؟
پاسخ جنسی در ۴ مرحله خلاصه می‌شود. این مراحل تحت عناوین میل جنسی، برانگیختگی، ارگاسم (انزال) و فرونشینی توصیف می‌شود. اختلال عملکرد جنسی مردان معمولاً در یک یا چند مرحله از سه مرحله اول چرخه پاسخ جنسی رخ می‌دهد، از جمله اختلال در میل جنسی (مانند میل جنسی کم)، برانگیختگی (مانند اختلال نعوظ) و ارگاسم/انزال (مانند زود انزالی، انزال دیر و یا ناتوانی در انزال).
زود انزالی به دلیل تکامل سریع دو مرحله اول چرخه پاسخ جنسی رخ می‌دهد و لزوماً به تحریک جنسی قوی یا تغییر در نعوظ مربوط نمی‌شود. به نظر می‌رسد انزال زودرس یک مشکل عصبی بیولوژیکی است که به سطوح پایین سروتونین در آن مناطق از سیستم عصبی مرکزی که انزال را تنظیم می‌کنند (مغز و نخاع) مربوط می‌شود.
PE چه ویژگی‌هایی دارد؟
انزال زودرس شایع‌ترین اختلال عملکرد جنسی در مردان زیر ۶۰ سال است. به‌طور خاص، در ۱ مرد از ۵ مرد (۲۰ درصد از جامعه مردان) رخ می‌دهد. این مشکل در تمام سنین زیر ۶۰ سال به یک اندازه شایع است (یعنی زود انزالی برخلاف اختلال نعوظ ارتباطی با سن ندارد). در مردان مبتلا به PE، عمل جنسی معمولاً در عرض ۱-۲ دقیقه پس از دخول کامل می‌شود، زیرا انزال خیلی سریع و بدون کنترل اتفاق می‌افتد.
در واقع مرحله برانگیختگی جنسی بسیار کوتاه است که با نعوظ طبیعی و سریع اما انزال سریع و ارگاسم مشخص می‌شود، بدون اینکه اجازه دهد مرد از رابطه جنسی لذت ببرد.
انجمن بین المللی پزشکی جنسی (ISSM)، PE را به شرح زیر تعریف می‌کند:
A) زمان نهفته انزال داخل واژن (IELT) حدود ۱ دقیقه – انزال همیشه یا تقریباً همیشه قبل یا در عرض یک دقیقه پس از نفوذ آلت تناسلی به داخل واژن رخ می‌دهد.
B) از دست دادن کنترل بر انزال – ناتوانی در به تاخیر انداختن انزال پس از دخول واژینال.
C) پیامدها و احساسات شخصی منفی – اضطراب و ناامیدی ممکن است منجر به اجتناب از صمیمیت جنسی و عاطفی شود.
زمان نهفته انزال داخل واژن ۱ دقیقه تعیین شده است زیرا طبق مطالعات گسترده اپیدمیولوژیک، ۹۰٪ از مردان مبتلا به PE گزارش کردند که در عرض ۱ دقیقه پس از دخول به انزال می‌رسند، در حالی که بقیه ۱۰٪ در عرض ۲-۳ دقیقه.
مدت زمان مقاربت کوتاه (IELT کوتاه) پارامتری است که نشان دهنده ناتوانی مرد در کنترل انزال است اما به‌طور کامل و واضح رضایت یا ناامیدی جنسی مرد را به دلیل مشکل منعکس نمی‌کند.
به همین دلیل است که اصطلاح “کنترل بر انزال” به تعریف PE اضافه شده است، زیرا به وضوح میزان احساسات منفی شخصی و پیامدهای ناشی از PE، مانند سطح پایین رضایت جنسی و اضطراب شخصی را منعکس می‌کند.
علائم زودانزالی:
علامت اصلی زود انزالی این است که نتوانید انزال را بیش از سه دقیقه پس از دخول به تاخیر بیندازید. اما ممکن است در تمام فعالیت‌های جنسی، حتی در زمان خودارضایی نیز رخ دهد.
چند نوع PE وجود دارد؟
۲ نوع انزال زودرس وجود دارد (اولین نوع رایج‌ترین آنها است):
PE اولیه (به نام دیگر “PE مزمن یا مادام العمر”) – مرد از اولین تجربه جنسی خود PE را تجربه کرده است. در این حالت، انزال خیلی سریع رخ می‌دهد – چه قبل از دخول واژینال و چه در کمتر از ۲-۱ دقیقه پس از دخول.
PE ثانویه (به نام دیگر “PE اکتسابی”) – به تدریج یا ناگهانی رخ می‌دهد، حتی اگر تا آن زمان مرد کنترل کاملی بر انزال داشت یا حداقل انزال در مدت زمانی اتفاق می‌افتاد که برای او کافی تلقی می‌شد.
PE ثانویه توسط عوامل اتیولوژیکی روانی و فیزیکی ایجاد می‌شود.
علل فیزیکی اولیه PE اکتسابی به شرح زیر است:
- بیماری‌های پروستات و به‌طور خاص پروستاتیت مزمن
- اختلال نعوظ (ED)
- پرکاری تیروئید
- استفاده از مواد روانگردان
علل روانشناختی اولیه PE اکتسابی به شرح زیر است:
- فشار
- اضطراب عملکرد جنسی
- اعتماد به نفس/ عزت نفس پایین
- مشکلات در روابط زوجین/ تجربیات منفی جنسی
کدام اختلالات/بیماری‌ها باعث PE می‌شوند؟
اختلالات تیروئید، و عمدتا پرکاری تیروئید، تنها اختلالات شناخته شده امروزی است که PE را به عنوان یک علامت نشان می‌دهد. در این موارد، زمانی که تیروئیدوپاتی برطرف شود، مشکل بلافاصله برطرف می‌شود.
شرایط پزشکی که گهگاه ممکن است به‌طور ثانویه باعث PE شود شامل التهاب پروستات (پروستاتیت مزمن) و همچنین اختلال نعوظ است. این موارد باید ابتدا درمان شوند و تنها در صورتی که مشکل PE ادامه یابد، درمان PE دنبال می‌شود.
بیشتر بخوانید: چگونه بفهمیم اختلال نعوظ داریم؟
آیا می‌توان به مرد مبتلا به زودانزالی کمک کرد؟
اگرچه PE بسیار رایج است، مردان مبتلا به PE جزو سخت‌ترین جمعیت‌ها برای تشخیص و درمان هستند. در واقع، PE هنوز هم یک اختلال است که تشخیص و درمان آن سخت است. سختی ماجرا کجاست؟ سختی ماجرا اینجاست که اکثر مردان حاضر نیستند علائم خود را با پزشکان در میان بگذارند – هم به این دلیل که خجالت می‌کشند و هم به این دلیل که معتقدند مشکلشان قابل درمان نیست.
مطالعات نشان داده است که تنها ۹ درصد از مردانی که علائم PE را به تنهایی شناسایی کرده‌اند، به پزشک مراجعه کرده‌اند. از این تعداد اندک، ۷۰ درصد موارد به‌طور تصادفی و هنگام مراجعه به پزشک برای یک مشکل پزشکی دیگر تشخیص داده شدند. از این جالب‌تر اینکه از بین تمام مردانی که با پزشک در مورد زودانزالی مشورت نکرده‌اند، ۲.۲٪ گزارش کرده‌اند که به درمان PE حتی فکر هم نکرده‌اند.
بیشتر بخوانید: خواص جینسینگ برای تقویت رابطه زناشویی
عواقب PE چیست؟
طبق مطالعات علمی، مردان مبتلا به زود انزالی:
- ۹۵% کنترل «حداقل» یا «ناکافی» بر انزال
- ۹۰% اضطراب شخصی «خفیف» تا «افراطی»
- ۵۷% رضایت جنسی «حداقل» یا «ناکافی»
- ۶۳% ناامیدی و ناراحتی (هم مردان و هم شریک زندگی آنها)
این مشکل ممکن است به‌طور جدی بر عزت نفس مرد تأثیر بگذارد و منجر به اضطراب، خجالت، ناامیدی و گاهی اوقات حتی افسردگی شود.
بیشتر بخوانید: جینسینگ چگونه به کاهش استرس کمک می‌کند؟
عواقب زود انزالی تنها متوجه مرد نیستند و پارتنر و شریک زندگی مرد را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.
- ۶۰% از شرکای زن مردان مبتلا به PE گزارش کرده‌اند که از رابطه جنسی خود رضایت ندارند.
- ۶۰% درصد از مردان مبتلا به PE اظهار داشتند که اگر بتوانند از نظر جنسی شریک زندگی خود را راضی کنند، احتمالاً رابطه آنها قوی‌تر می‌شود و در صورتی که همسرشان از آنها بخواهد به دنبال درمان پزشکی می‌روند.
- ۷۵% از مردانی که به دنبال راه حلی برای مشکل PE بودند، گزارش دادند که این کار را برای بهبود رضایت جنسی شریک زندگی خود انجام داده‌اند.
رویکرد تشخیصی در PE چیست؟
متخصص (آندرولوژیست یا سکسولوژیست) باید سعی کند بسیار واضح و آشکار درباره مسائل جنسی صحبت کند تا به شما احساس راحتی دهد. برای این کار پزشک ابتدا سوالاتی را همانند سوالات زیر از شما می‌پرسد. شما باید به دقت و با صداقت کامل به سوالات پزشک پاسخ دهید.
اولین بار چه زمانی مشکل ایجاد شد؟
چگونه شروع شد؟
آیا در همه روابط (همیشه یا گهگاهی) اتفاق افتاده است؟
چقدر طول می‌کشد تا به انزال برسید؟
این مشکل چقدر روی شما و زندگی جنسی شما تاثیر گذاشته است؟
شریک زندگی شما چه احساسی دارد و چه واکنشی نشان می‌دهد؟
سپس یک تاریخچه پزشکی کامل از شما گرفته خواهد شد تا هر بیماری/اختلالی که داشته‌اید یا هر دارویی که دریافت کرده‌اید ثبت شود. معاینه بالینی شامل معاینه رکتوم دیجیتال (DRE) به عنوان بخشی از غربالگری پروستات انجام می‌شود. در نهایت، پزشک ممکن است آزمایش غربالگری آزمایشگاهی شامل تمام آزمایشات هورمونی تیروئید و در صورت مشکوک بودن به عفونت پروستات، کشت مایع منی را توصیه کند.
در طول کل فرآیند، پزشک ممکن است از شما بخواهد که یک پرسشنامه ویژه در مورد PE پر کنید که امکان ارزیابی عینی‌تر مشکل و ارزیابی بیشتر درمان PE را فراهم می‌کند.
بیشتر بخوانید: تقویت رابطه جنسی سالمندان با مصرف جینسینگ
بررسی گزینه‌های درمانی موجود:
در دهه‌های گذشته، PE به عنوان یک مشکل صرفاً روانی در نظر گرفته می‌شد و عمدتاً با رویکردهای رفتاری درمان می‌شد. بعداً برخی از داروها در دسترس قرار گرفت و اخیراً نسخه آنها رسماً تأیید شده است. این مشکل اغلب به دلایل ارگانیک/عصب بیولوژیکی که قابل درمان هستند رخ می‌دهد. بنابراین، اگر منشأ PE یک اختلال/بیماری دیگر باشد (مانند پرکاری تیروئید، پروستاتیت مزمن تشخیص داده نشده)، آنگاه با پیمودن روند درمان، می‌توان تا حد بسیار خوبی این مشکل را برطرف کرد.
در مورد PE اولیه، امروزه پزشکان در موقعیتی هستند که گزینه‌های درمانی مختلفی مانند درمان دارویی و درمان‌های روانی-جنسی را به بیماران خود ارائه می‌دهند.
بیشتر بخوانید: درمان‌های خانگی زود انزالی
آیا تکنیک‌های خودیاری موثر هستند؟
تکنیک‌های خودیاری، مانند استفاده از کاندوم دوبل یا کاندوم تاخیری (حاوی ماده بی‌حس‌کننده که بی‌حسی ایجاد می‌کند) ممکن است تا حدی اثربخش باشند اما احتمالاً در نهایت به جای درمان، مشکل را تشدید می‌کنند.
خودارضایی قبل از عمل جنسی یکی دیگر از تکنیک‌های مورد استفاده بسیاری از مردان جوان است. پس از خودارضایی، آلت تناسلی از حساسیت خارج می‌شود و اگر نعوظ دوم حاصل شود، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا به انزال برسد.
یکی دیگر از تکنیک‌هایی که معمولاً توسط مردان مبتلا به PE دنبال می‌شود، نداشتن افکار جنسی در حین رابطه جنسی است، به‌طوری که توجه آنها منحرف می‌شود و در نتیجه مانع از انزال می‌شود. این تکنیک‌های خودیاری معمولاً مشکل را حل نمی‌کنند و ممکن است به طور بالقوه باعث اختلال نعوظ شوند.
بیشتر بخوانید: جینسینگ راهکاری برای درمان زود انزالی
در نهایت، باید تاکید کنیم که مواردی که در اینترنت تبلیغ می‌شوند دارای ترکیبات ناشناخته هستند و منشا و ایمنی بسیاری از این موراد به تایید هیچ ارگانی نرسیده است. بهتر است از مصرف موارد ناشناخته و تایید نشده خودداری کنید.
داروهای در دسترس:
پس از تشخیص اینکه علت زود انزالی افسردگی و موارد مرتبط به آن بوده داروهایی مانند سرترالین، سیتالوپرام، کلومیپرامین، فلوکستین و پاروکستین تجویز می‌شوند. پس داروهای ضدافسردگی می‌توانند یکی از نمونه‌های قرص درمان زود انزالی باشند. این داروها با افزایش سطح سروتونین در بدن انزال را به تأخیر می‌اندازند.
استفاده از بی حس کننده‌های موضعی:
بی حس کننده‌های موضعی به شکل کرم و اسپری (مثلا لیدوکائین و پریلوکائین) به صورت موضعی روی ناحیه آلت تناسلی (عمدتاً روی گلن) برای ضدعفونی کردن غده و تاخیر در انزال استفاده می‌شود. با این حال، نتایج با توجه به تاخیر در انزال متوسط است. علاوه بر این، دستیابی به دوز مناسب از این داروهای بی حس کننده موضعی دشوار است. بنابراین، مقدار بیش از حد دارو ممکن است باعث بی حسی آلت تناسلی شود و منجر به از دست دادن نعوظ و/یا ناتوانی در انزال شود. همچنین، این خطر وجود دارد که ماده بی حس کننده وارد واژن همسر شود و باعث کاهش حس و حتی مشکل در رسیدن به ارگاسم زنان شود. به همین دلیل است که مردی که از چنین داروهایی استفاده می‌کند باید همیشه آلت تناسلی خود را قبل از نزدیکی کاملاً بشوید.
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs):
تنها درمان دارویی موثر برای PE، تجویز خوراکی مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است که روی مراکز مغزی و نخاعی اثر می‌گذارند و انزال را به تاخیر می‌اندازند. مشکل این داروها کند بودن آنها و عدم وجود اندیکاسیون بیماری است.
با این حال، در طول سال‌های گذشته در اروپا دارویی اختصاصی برای درمان زود انزالی توسعه یافته است و به طور خاص برای Dapoxetine نامیده می‌شود. این دارو در عرض یک ساعت عمل می‌کند و بنابراین می توان قبل از مقاربت جنسی (در صورت نیاز) استفاده کرد.
بر اساس مطالعات انجام شده، داپوکستین IELT (زمان تاخیر در انزال داخل واژینال) را ۳ تا ۴ برابر افزایش می‌دهد، کنترل مرد بر انزال را بهبود می‌بخشد و رضایت جنسی را هم برای او و هم برای همسرش افزایش می‌دهد. برای گرفتن نتایج بهتر و دائمی‌تر، داپوکستین را می‌توان با درمان‌های روانی-جنسی مختلف نیز ترکیب کرد. مانند هر دارو دیگری داپوکستین همیشه باید توسط پزشک شما تجویز شود، که شما را به‌طور کامل در مورد مصرف آن و عوارض جانبی احتمالی آگاه کند.
آیا درمان‌های روانی-جنسی نیز کمکی می‌کند؟
سکسولوژیست ممکن است درمان‌ها و تمرین‌های جنسی خاصی را با هدف به تاخیر انداختن انزال به مردان پیشنهاد دهد.
۲ تکنیک رفتاری که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد عبارتند از:
- تکنیک “توقف-شروع”
- تکنیک “فشردن”
این دو روش ممکن است با اصطلاحات دیگری نیز شناخته شوند. تجربه افراد مختلف نشان داده است که پس از میزان موفقیت اولیه ۵۰ تا ۶۰ درصد آنها، این تکنیک‌ها در دراز مدت مؤثر نیستند و منجر به عود PE می‌شوند.
به جای تکنیک «توقف-شروع»، که ممکن است برای شریک جنسی شما نیز آزار دهنده باشد می‌توان از تکنیک تنفس درست استفاده کرد. امروزه مردان یاد می‌گیرند که چگونه با انجام حرکات آهسته و شهوانی، در حالی که نفس‌های عمیق و آهسته می‌کشند، سطح برانگیختگی جنسی را کاهش داده و کاهش دهند. هدف این است که سطح برانگیختگی جنسی را زیر آستانه انزال نگه دارید و در عین حال نعوظ را نیز حفظ کنید.
در چارچوب این تلاش، سکسولوژیست ممکن است یک سری تمرینات حساسیت‌زدایی ویژه را پیشنهاد کند که در خانه با استفاده از دستگاه‌های خاصی که به‌صورت هدفمند آلت تناسلی را تحریک می‌کنند – چه در حین خودارضایی و چه در حین انجام تمرین‌های جنسی که هر دو مرد مبتلا به PE را درگیر می‌کند، انجام شود. در نهایت، به نظر می‌رسد تکنیک‌های کنترل تنفس، با برقراری آرامش در حین رابطه جنسی، تا حد بسیار خوبی به کنترل زود انزالی نیز کمک می‌کنند.
اهداف درمانی کدامند؟
اهداف درمانی در PE نباید به طور مکانیکی فقط بر افزایش زمان تا انزال متمرکز شوند، زیرا مسلم است که چنین رویکردی منجر به عود PE می شود. هدف یک رویکرد کل نگر به مشکل کمک به مرد برای به دست آوردن یا بازیابی کنترل بر انزال خود است. و این تنها راه ممکن برای بهبود صمیمیت عاطفی و افزایش رضایت جنسی هر دو طرف است.